Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/27727 Esas 2014/25993 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/27727
Karar No: 2014/25993
Karar Tarihi: 18.12.2014

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/27727 Esas 2014/25993 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık kırmızı ışıkta geçtiği için taksirle bir kişiyi öldürmek suçundan mahkum edildi. Mahkeme kararında suç adının yanlış yazılmış olması kabul edilse de, sanık hakkında bilinçli taksir hükümlerinin uygulanmaması nedeniyle hüküm bozuldu. Sanık 2 yıl 6 ay hapis cezası aldı ve bu ceza TCK'nın 50/1-a maddesi ile adli para cezasına çevrildi. Ancak cezanın belirlenmesinde TCK'nın 52/3. maddesi ihlal edildiği için hüküm bozuldu. Yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu durumda, karar değiştirilerek sanığın 2 yıl 6 ay hapis cezası TCK'nın 50/4. maddesi ile adli para cezasına çevrildi ve sanık 18.200 TL adli para cezası ile cezalandırıldı. Kanun maddeleri: TCK 85/1, 62/1, 50/4, 52/4, 49/2, 50/1-a, 52/3 ve 52/2.

12. Ceza Dairesi 2013/27727 E. , 2014/25993 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/1, 62/1, 50/4, 52/4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında suç adının “taksirle bir kişinin yaralanmasına neden olma” olarak gösterilmesi, mahallinde düzeltilebilir yazım yanlışlığı kabul edilmiş olup,
Dosya kapsamına ve kabule göre kırmızı ışıkta geçen sanık hakkında bilinçli taksir hükümlerinin uygulanmaması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin bir nedene dayanmayan sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmolunan 2 yıl 6 ay hapis cezasının TCK"nın 49/2. maddesi uyarınca kısa süreli olmaması nedeniyle, hükmün esasını teşkil eden kısa kararda ve gerekçeli kararın hüküm kısmında, hürriyeti bağlayıcı cezayı adli para cezasına çevirmenin yasal dayanağını oluşturan TCK"nın 50/1-a maddesinin gösterilmemesi, sanık hakkında hükmedilen hapis cezası, adli para cezasına çevrilirken, adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının belirtilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesi ile TCK"nın 52/3. maddesine aykırı davranılması,
İsabetsiz olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 3.fıkrasının “Sanığa verilen 2 yıl 6 ay hapis cezasının sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu ve suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak TCK"nın 50/4. maddesi delaletiyle TCK"nın 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine; TCK"nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 910 tam gün olarak belirlenmesine; TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 18.200 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” şeklinde değiştirilerek, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.