MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Sanık ... hakkında: Beraat
Sanık ... hakkında: Mahkumiyet

Sanıklar hakkında "2007 takvim yılında sahte fatura düzenlemek" suçunu işledikleri iddiasıyla açılan kamu davasında; Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu‘nun 08.11.2018 tarihli 2018/427 Esas ve 2018/517 Karar sayılı ilamı ile sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarında suça konu faturaların, 213 sayılı VUK‘nin 230. maddesine göre yalnızca unsurlarının tespiti amacıyla incelenmesinde zorunluluk bulunmadığının anlaşılması ile sanıkların savunmalarında suçlamaları kabul etmemelerine karşın, ... tarafından tanzim edilen 05.11.2012 tarihli ve 2012/A-857/112 sayılı vergi inceleme raporu ve eklerinde, sanıkların ortağı oldukları ... Nak. İnş. Metal San. Tic. Ltd. Şti. isimli şirket hakkında muhtasar beyannamelerine göre işçi gideri olmadığı, açılış yoklaması dışındaki yoklamalarda faaliyette bulunmadığı, vergi borçlarının ödenmediği, mal satışlarının büyük çoğunluğunu sahte fatura düzenlediği yönünde tespitler bulunan mükelleflere gerçekleştirdiği, faturaları kullanan mükelleflerin Ba formları ile şirketten 2007 takvim yılında KDV hariç 5.179.975 TL‘lik mal aldıklarını beyan etmelerine rağmen, Türkiye‘de hiçbir mükellefin sanıkların şirketine mal satışı yaptığı yönünde Bs bildirimi vermediği şeklinde tespitlerde bulunulması, şirketin %96 paya sahip ortağı ve yetkilisinin sanık ... olması ile hakkında beraat kararı verilen sanık ...‘nun şirkette yalnızca %4 pay oranında ortaklığının bulunması ve şirket yetkilisi sıfatının olmaması, ayrıca şirket yetkilisi olan sanık ...‘ın faturaların sanık ... tarafından düzenlediğine yönelik de herhangi bir beyanının bulunmaması karşısında, 5271 sayılı CMK’nin 217. maddesi uyarınca duruşmadan edindiği kanaate göre delilleri değerlendirip sanık ... hakkında beraat, sanık ... hakkında mahkûmiyet kararı veren mahkemenin takdir ve kabulünde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiş; gerekçeli karar başlığında "2007" şeklinde eksik yazılan suç tarihinin, dosya içerisinde bilgileri mevcut son fatura tarihi esas alınarak "17.10.2007" olarak mahallinde düzeltilmesi ile sanık ... yönünden, 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Sanık ... yönünden, elde edilen delillerin hükümlülüğe yeter nitelik ve derecede bulunmadığı dosya içeriğine uygun şekilde gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan katılan vekilinin; sanık ... yönünden, toplanan deliller karar yerinde incelenip sanığa yüklenen suçun sübutu kabul, soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı artıran ve azaltan nedenlerin nitelik ile dereceleri takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 11.02.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.