Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/7850 Esas 2020/4011 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/7850
Karar No: 2020/4011

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/7850 Esas 2020/4011 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, karşılıklı boşanma davasıdır ve taraflar arasında kusur belirlemesi ve maddi tazminat yönünden anlaşmazlık vardır. Mahkeme, davacı-karşı davalı erkeğin tüm temyiz itirazlarını yersiz bulmuştur. Ancak, davalı-karşı davacı kadın yararına takdir edilen maddi tazminatın az olduğu ve daha uygun miktarda maddi tazminat takdiri gerekmesine rağmen hüküm kurulduğu belirtilerek, bozma ilamının amacına uygun olmadığına karar verilmiştir. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50. ve 51. maddeleri hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi tazminat takdiri yapılması gerektiği belirtilmiştir. Kararda, TMK m. 174/1 olarak belirtilen kanun maddesi, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat ve nedenler gibi unsurların dikkate alınması halinde, daha uygun miktarda maddi tazminat takdir edilmesi gerektiği vurgulanmıştır.

2. Hukuk Dairesi 2019/7850 E. , 2020/4011 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından katılma yolu ile kusur belirlemesi ve maddi tazminat yönünden; davalı-karşı davacı kadın tarafından ise maddi tazminat miktarı yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 22.09.2020 günü duruşmalı temyiz eden davalı-karşı davacı ... vekili Av. ... geldi. Karşı taraf temyiz eden davacı-karşı davalı ... ve vekilleri gelmedi. Gelenin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davacı-karşı davalı erkeğin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dosyadaki yazılara, mahkemece bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve bozmanın kapsamı dışında kalarak kesinleşmiş olan yönlere ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinin artık mümkün bulunmamasına göre, davacı-karşı davalı erkeğin tüm temyiz itirazları yersizdir.
2- Davalı-karşı davacı kadının temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Davacı-karşı davalı erkeğin tespit edilen ekonomik ve sosyal durumu, boşanmaya yol açan olaylarda davacı-karşı davalı erkeğin ağır kusurlu olması, evliliğin süresi, kadının yaşı, boşanma sonrasında davalı-karşı davacı kadının yeni bir düzen kurmak zorunda kalması, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davalı-karşı davacı kadın yararına takdir edilen maddi tazminat az olup, bozma ilamının amacına uygun bulunmamıştır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50. ve 51. maddeleri hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) tazminat takdiri gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, duruşma için takdir olunan 2.540 TL vekalet ücretinin Kerim"den alınıp Hanzade"ye verilmesine, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden Kerim"e yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna 218.50 TL temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran Hanzade"ye geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.22.09.2020 (Salı)