MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve ... aleyhine 25/06/2013 gününde verilen dilekçe ile haksız eylem nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 29/03/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar vekili ve katılma yolu ile davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan davalıların temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Davacı vekilinin katılma yoluyla temyiz istemi yönünden;
Temyiz eden davacı vekiline gerekçeli karar 15/08/2016 tarihinde, davalılar vekilinin temyiz dilekçesi ise 05/10/2016 tarihinde tebliğ edilmiş, katılma yoluyla temyiz dilekçesi ise 19/10/2016 tarihinde verilmiştir. Davacı vekili HUMK’nın 432/1. maddesinde yazılı onbeş günlük temyiz süresi ve 427/4 ve 433/2. maddelerinde belirlenen on günlük süreleri geçirdikten sonra kararı temyiz ettiğine göre temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalıların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
3- Davalıların diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, haksız eylemden kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı ile davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalıların ceza yargılamasına konu olan davacıya karşı gerçekleştirdikleri eylemleri nedeni ile davacının başhemşirelik işini bırakmak, iş yerini değiştirmek ve dolayısıyla başka bir eve taşınmak suretiyle kira ödemek zorunda kaldığını, ayrıca manevi olarak da yıprandığını belirterek maddi ve manevi zararının tazmini isteminde bulunmuştur.
Davalılar davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, davacının olaydan dolayı başhemşirelikten ayrılmak zorunda kaldığı ve maddi kaybının oluştuğu gerekçesi ile maddi tazminat talebinin kabulüne manevi tazminat talebinin ise kısmen kabulüne karar verilmiştir.
6098 sayılı TBK"nın 49. maddesine göre (818 sayılı BK nın 41. maddesi) “Kusurlu ve hukuka aykırı bir fiille başkasına zarar veren, bu zararı gidermekle yükümlüdür. Zarar verici fiili yasaklayan bir hukuk kuralı bulunmasa bile, ahlaka aykırı bir fiille başkasına kasten zarar veren de, bu zararı gidermekle yükümlüdür.” Bir başka anlatımla haksız bir eylemin tazminat borcu doğurabilmesi için kusurlu ve hukuka aykırı bir fiil sonucunda zarar doğması, zarar ile fiil arasında da illiyet bağı bulunması gereklidir. Hukukumuzda gerçek zarar ilkesi geçerlidir. Zarar gören ancak haksız fiil nedeniyle uğradığı gerçek zararını haksız fiil sorumlusundan isteyebilir. Bir başka deyişle haksız fiil ile zarar arasında illiyet bağı yoksa bu kalem zarar istenemez.
Dava konusu olayda, davalıların davacıya karşı tehdit ve hakaret eylemlerini gerçekleştirdiği sabittir. Ancak bu eylemler nedeniyle temyize konu maddi tazminat talebi kabul edilen davacının başhemşirelikten ayrılma nedeniyle maaşını eksik aldığı iddiası ile davaya esas eylemlerle doğrudan bağlantısı ispatlanamadığından maddi tazminat isteminin reddine karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile kabulüne karar verilmesi doğru değildir. Kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (3) nolu bentte açıklanan sebeplerle davalılar yararına BOZULMASINA, davalıların diğer temyiz itirazlarının (2) bentte gösterilen nedenlerle REDDİNE, davacının temyiz dilekçesinin (1) nolu bentte gösterilen nedenlerle REDDİNE ve taraflardan peşin alınan harçların istekleri halinde geri verilmesine 08/04/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.