Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/437 Esas 2014/25941 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 50/4, 50/1-a, 52/4. maddeleri gereğince mahkûmiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Kaza sonucu iki kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek ve vücudunda orta derecede kemik kırıkları oluşacak şekilde yaralanmasına neden olan sanık hakkında, meydana gelen zararın ağırlığı gözetilerek TCK"nın 3/1. maddesinde düzenlenen orantılılık ilkesi gözetilerek adalet ve hakkaniyet kuralları uyarınca asgari hadden uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulmak suretiyle eksik cezaya hükmedilmesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma konusu yapılmamış; gerekçeli karar başlığında CMK’nın 232/2-c maddesi uyarınca suçun işlendiği zaman diliminin gösterilmemesi mahallinde tamamlanabilir eksiklik olarak kabul edilmiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusura, ceza miktarına ve eksik incelemeye ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanık hakkında hükmolunan kısa süreli hapis cezasının, seçenek yaptırım olarak adli para cezasına çevrilmesi esnasında, kısa süreli olmayan hürriyeti bağlayıcı cezaların adli para cezasına çevrilmesinin yasal dayanağını oluşturan ve somut olayda, ceza miktarı itibariyle uygulama alanı bulmayan TCK"nın 50/4. maddesinin gösterilmesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
2- Hükmün esasını teşkil eden kısa kararda ve gerekçeli kararın hüküm kısmında, bir gün karşılığı olarak takdir edilen miktarın belirlenmesi sırasında uygulanan Kanun ve maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususlarda, aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının 4. bendinde yer alan “TCK"nın 50/4 maddesi yollamasıyla” ibaresinin çıkarılmasına, aynı bentte yer alan “günlüğü” ibaresinden önce gelmek üzere “TCK"nın 52/2. maddesi gereğince” ibaresinin eklenmesi suretiyle, eleştirilen husus dışında sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.