Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/9718 Esas 2019/5096 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/9718
Karar No: 2019/5096
Karar Tarihi: 04.12.2019

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/9718 Esas 2019/5096 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, kooperatif üyeliğinin tespiti üzerine açılmıştır. Davacı, dava dışı kişinin hissesini devraldığını ancak kooperatif yönetimi ile devralınan arasındaki husumet nedeni ile üye kaydedilmediğini ileri sürerek kooperatif üyeliğinin tescil edilmesini talep etmiştir. Davalı ise, davacının dava açma ehliyetinin olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir. Yapılan yargılama sonucunda mahkeme, davacının üyeliğinin zorunlu olduğunu ve davanın kabulüne karar vermiştir. Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Temyiz itirazları yerinde görülmeyen kararın onanması ve duruşma vekalet ücretinin davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- Anasözleşmenin 17/2 maddesi
- 1163 sayılı Kooperatifler Kanunu\"nun 14/2 maddesi
- Kooperatiflerde açık kapı ilkesi
23. Hukuk Dairesi         2016/9718 E.  ,  2019/5096 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

    Taraflar arasındaki kooperatif üyeliğinin tespiti davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik verilen hükmün davalı vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davalı kooperatif vekili Avukat ... ile davacı vekili Avukat ..."in gelmiş olmalarıyla duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlenildikten ve temyiz dilekçesinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
    - KARAR -
    Davacı vekili, davalı kooperatif üyesi olan dava dışı ..."in hissesini 24.02.2010 tarihinde devraldığını, bu durumun kooperatife bildirildiğini ancak kooperatif yönetimi ile devralınan ... arasındaki husumet nedeni ile çeşitli bahanelerle üye kaydedilmediğini anasözleşme ve kanun uyarınca kooperatifin üye kabul etme zorunluluğu olduğunu ileri sürerek kooperatif üyeliğinin tesciline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
    Davalı vekili, davacının aktif dava ehliyeti olmadığını, davanın ancak üyeliği devreden kişinin açabileceğini, yönetimin davacıyı üye olarak kabul etmediğini savunarak davanın reddini istemiştir.
    Mahkemece iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacının 24.02.2010 tarihinde noterden hisseyi devraldığı, kooperatife başvurduğu ancak kooperatifin hisse üzerinde haciz olması nedeni ile talebini reddettiği, anasözleşmenin 17/2 maddesi ve 1163 sayılı Kooperatifler Kanunu"nun 14/2 maddesi gereğince davacının üye olarak kabulünün zorunlu olduğu, davalı ile belediye arasında yapılan 24.08.2006 tarihli sözleşmenin 1-C maddesinde " ... Büyükşehir Belediyesi Başkanlığı"nın vermeyi taahhüt ettiği konut hak sahibine teslim edilinceye kadar devredilmeyecek ve/veya satılamayacağı" hükmünün bulunduğu ancak kooperatiflerde açık kapı ilkesi olduğu ve üyeliğin devredilemeyeceğine ilişkin bir düzenlemenin ancak genel kurulda nitelikli çoğunluğun kararı ile yapılabileceği gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
    Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, Yargıtay duruşmasında vekille temsil olunan davacı yararına takdir olunan 2.037,00 TL duruşma vekalet ücretinin davalıdan alınarak, davacıya verilmesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 04.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verild

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.