Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18898 Esas 2020/1626 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/18898
Karar No: 2020/1626
Karar Tarihi: 23.01.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18898 Esas 2020/1626 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kasten yaralama suçuyla ilgili hüküm temyiz edilmeye başlanmıştır. Yargıtay'ın hükmü denetim etmesi için gerekçelerin tutarlı olması gerektiği belirtilerek, mahkemenin ulaştığı sonuçlar açık bir şekilde belirtilmeden gerekçesiz bir hüküm verildiği ifade edilmiştir. Ayrıca, uzlaşma hükümlerinin düzenlendiği kanunlar da göz önüne alınarak sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenlerle Mahkeme Kararı bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- Anayasa'nın 141. Maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 34, 223 ve 230. Maddeleri
- 6763 sayılı Kanun'un 34. Maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. Maddesi
- TCK'nin 2, 7 ve 141. Maddeleri
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. Maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 321. Maddesi

3. Ceza Dairesi 2019/18898 E. , 2020/1626 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1)Yargıtay’ın gerekçelerde tutarlılık denetimini yapabilmesi için, hükmün dayandığı tüm verilerin, bu veriler konusunda mahkemenin ulaştığı sonuçların, iddia, savunma ile mağdur ve tanık anlatımlarına ilişkin değerlendirmelerin, hangi anlatımın ne gerekçeyle diğerine üstün tutulduğunun açık olarak hükmün gerekçesine yansıtılması ve mahkemece ulaşılan vicdani kanı sonucunda sanığın hangi fiillerinin suç sayıldığı açıklandıktan sonra kabul edilen bu fiillerin hukuki nitelendirilmesinin yapılması, cezada artırım ve indirim gerektiren nedenlerin kanuni bağlamda tartışılması gerekirken, açıklanan bu hususlara uyulmayarak, sanığın mahkum olduğu müşteki ..."ya karşı kasten yaralama eylemi nedeniyle, olayın gelişimine ve ne şekilde kabul edildiğine dair anlatıma yer verilmeden Anayasa"nın 141. ve 5271 sayılı CMK"nin 34, 223 ve 230. maddelerine aykırı davranılarak gerekçesiz hüküm kurulması,
2)02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanık hakkında tekerrüre esas alınan TCK’nin 141. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmış olmakla, TCK"nin 2. ve 7. maddeleri de gözetilerek, sanığın adli sicil kaydında bulunan ve tekerrüre esas alınan hükümde uzlaştırma işlemi uygulanıp uygulanmadığı veya sanığın tekerrüre esas başkaca sabıka kaydı olup olmadığı da araştırılarak sonucuna göre hüküm kurulmasında zorunluluk bulunması,
3)Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve E.2014/140-K.2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23/01/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.