13. Hukuk Dairesi Esas No: 2011/20757 Karar No: 2012/3676
Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2011/20757 Esas 2012/3676 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sarayköy Asliye Hukuk Mahkemesi, davayı kısmen kabul etti. Davacı, kararı temyiz etti. Dosya incelenerek, davanın konusu olan miktarın 1.430,00 TL'yi geçmediği belirlendi. Bu nedenle, davalının temyiz hakkı olmadığı kararına varıldı ve temyiz dilekçesi reddedildi. Kararda, 5219 sayılı HUMK'nun 427/2 maddesindeki temyiz sınırı ve 5236 sayılı Yasa'nın 19. maddesiyle bu sınırın 1.430,00 TL'ye yükseltildiği belirtildi. Ayrıca, Yargıtay'ın önceki kararlarına atıfta bulunularak temyiz ve karar düzeltme isteklerinde hangi kanun hükmünün esas alınacağı açıklandı.
(Kapatılan) 13. Hukuk Dairesi 2011/20757 E. , 2012/3676 K.
"İçtihat Metni"
...vekili avukat ... ile ... aralarındaki dava hakkında Sarayköy Asliye Hukuk Mahkemesinden (Tüketici Mahkemesi sıfatıyla) verilen 30.3.2011 gün ve 55-114 sayılı hükmün davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu.
K A R A R
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL"sı, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2010 tarihinden itibaren 1.430,00 TL."ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de, Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş ve davacı tarafça temyiz edilen uyuşmazlığa konu alacak miktarı karar tarihi itibariyle 1.430,00 TL."yi geçmediğinden HUMK."nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427 maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmişti. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davacı tarafın temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan 18.40 TL temyiz harcının istek halinde iadesine, 22.2.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.