Mala zarar verme - hakaret - tehdit - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/5206 Esas 2019/3164 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/5206
Karar No: 2019/3164
Karar Tarihi: 05.03.2019

Mala zarar verme - hakaret - tehdit - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/5206 Esas 2019/3164 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın mala zarar verme ve hakaret suçlarından mahkumiyetine karar verilen davada, sanık müdafiinin adli para cezasının miktarına göre hükümlerin kesin nitelikte olduğu gerekçesiyle temyiz istemi reddedilmiştir. Ancak, tehdit suçundan sanığın mahkumiyetine yönelik sanık müdafi ve katılan vekilinin temyiz itirazları kabul edilmiş ve uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinin zorunlu olduğu vurgulanarak, hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 6217 sayılı Yasaya eklenen geçici 2. madde (hükmolunan adli para cezalarının miktarına göre hükümlerin kesin nitelikte olduğu ve temyizi olanaklı olmadığına dair hüküm)
- 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi (temyiz isteminin reddi)
- CMUK'nun 317. maddesi (temyiz isteminin reddine ilişkin hüküm)
- TCK'nun 106/1...1. cümle maddesi (tehdit suçunun düzenlendiği madde)
- 5237 sayılı TCK'nun 106/1...1. cümle maddesi (uygun koşullarda uzlaştırma yapılabilen tehdit suçunu düzenleyen madde)
- 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi (uzlaştırma hükümlerinin yeniden düzenlendiği madde)
- 5271 sayılı CMK'nun 253. maddesi (uzlaştırma işlemi ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinin zorunlu olduğu hüküm)
- 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi (mahkeme kararlarının bozulmasına yönelik hüküm)

8. Ceza Dairesi 2017/5206 E. , 2019/3164 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, hakaret, tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında hakaret ve mala zarar verme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanık müdafiinin temyiz isteminin incelenmesinde,
Karar tarihinde yürürlükte olan 6217 sayılı Yasanın 26. maddesiyle 5320 sayılı Yasaya eklenen geçici 2. maddesi uyarınca, hükmolunan adli para cezalarının miktarına göre hükümler kesin nitelikte olup temyizi olanaklı olmadığından sanık müdafiinin temyiz isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK.nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafinin ve katılan vekilinin temyiz istemlerinin incelenmesinde ise;
TCK.nun 106/1...1. cümle maddesinde düzenlenen tehdit suçunun suç ve uzlaşma teklif tarihi itibariyle uzlaşmaya tabi olmaması nedeniyle kolluk tarafından soruşturma aşamasında yapılan uzlaşma teklifinin hukuki değer ifade etmemesi ve 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK.nun 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK.nun 106/1...1. cümle maddesinde düzenlenen suçun uzlaştırma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeksizin hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 05.03.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.