Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/1866 Esas 2021/6473 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/1866
Karar No: 2021/6473
Karar Tarihi: 04.10.2021

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/1866 Esas 2021/6473 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ankara 12. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, bir koruma tedbiri nedeniyle davalıdan tazminat talebinin kısmen kabul edildiği belirtilmiştir. Tazminat miktarı 57.339,33 TL olarak belirlenmiş ve temyiz kesinlik sınırı 72.070 TL olarak açıklanmıştır. Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hükmün, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 26. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda temyiz sınırı ve kabul edilen tazminat miktarına göre kesinleştiği belirtilmiştir. Bu nedenle, davalı vekilinin temyiz talebinin reddine karar verildiği açıklanmıştır. Kararda, CMK’nın 296/2. maddesi gereğince yapılan temyiz talebinin ise CMK'nın 302/1. maddesi gereğince esastan reddedildiği belirtilerek, kararın bir örneğinin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 26. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine karar verildiği açıklanmıştır. Kararda, davalı açısından kesin nitelikte olan kanun maddeleri olarak 6100 sayılı HMK’nın 24/11/2016 tarih ve 6763 sayılı Kanunun 42. maddesi ile değişik 362. maddesinin a bendi belirtilmiştir.

12. Ceza Dairesi 2021/1866 E. , 2021/6473 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davalı vekilinin temyiz isteminin reddi

Davalı vekilinin temyiz isteminin reddine ilişkin ek karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 72.070 TL olduğu ve davacı lehine hükmedilen tazminat miktarının 57.339,33 TL olması nedeniyle hükmün davalı açısından kesin olduğu görülmekle;
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hükme yönelik, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 26. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 22.10.2020 tarih, 2020/286 Esas – 2020/215 Karar sayılı "istinaf başvurusunun esastan reddine" dair kararı, davalı açısından 6100 sayılı HMK’nın 24/11/2016 tarih ve 6763 sayılı Kanunun 42. maddesi ile değişik 362. maddesinin a bendinde yer alan temyiz sınırı ve kabul edilen tazminat miktarına göre kesin nitelikte olması sebebiyle, davalı vekilinin temyiz talebinin reddine ilişkin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 26. Ceza Dairesinin, 11.11.2020 tarih ve 2020/286 Esas – 2020/215 Karar sayılı ek karara yönelik davalı vekilinin CMK"nın 296/2. maddesi gereğince yaptığı temyiz isteminin, CMK"nın 302/1. maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE; dosyanın gereği için Ankara 12. Ağır Ceza Mahkemesine; kararın bir örneğinin de Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 26. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 04.10.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.