Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2016/176 Esas 2019/3740 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/176
Karar No: 2019/3740
Karar Tarihi: 19.06.2019

Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2016/176 Esas 2019/3740 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İzmir 11. Ağır Ceza Mahkemesi'nde görülen bir uyuşturucu madde ticareti davasında sanık mahkum edilmiştir. TCK'ya göre hükmedilen cezaya ek olarak, sanığın önceki bir dava sonucu hırsızlık suçundan mahkum olduğu ancak sonradan hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığı anlaşıldığı için, CMK'nın ilgili maddeleri uyarınca uzlaştırma işlemleri gerçekleştirilmeli ve sonucuna göre sanığın hukuki durumu yeniden değerlendirilerek infaz aşamasında TCK'nın 58. maddesi uygulanıp uygulanmayacağına karar verilmelidir. Ayrıca suç tarihlerinde yapılan bir hatanın mahallinde düzeltilmesi mümkündür ve Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesi ile ilgili kararı infaz aşamasında dikkate alınabilir. Kararda bahsedilen kanun maddeleri ise şunlardır: TCK 141/1, 5237 TCK 7/2, 29906 sayılı Resmi Gazete, 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 34. maddesi, 5271 CMK 253. maddesi ve 6763 sayılı Kanun'un 35. maddesi.

20. Ceza Dairesi 2016/176 E. , 2019/3740 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : İZMİR 11. Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 18/06/2013 gün ve 1441/303 sayılı kararı gereğince; sanık ... hakkında tekerrüre esas alınan İzmir 17. Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/514 Esas 2012/704 Karar sayılı ilamındaki mahkumiyeti, TCK"nın 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesinin ""Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur."" hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilip, hakkında bahsedilen ilamın esas alınarak TCK"nın 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususu infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı kabul edilerek bozma sebebi yapılmamıştır.
Sanık ... için "25/02/2013", sanıklar ... ve ... için "10/03/2013" olan suç tarihlerinin gerekçeli karar başlığında "18/10/2012" olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak kabul edilmiş, TCK’nın 53.maddesi ile ilgili olarak Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarih ve E.2014/140; K.2015/85 sayılı kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemlerin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanık ... ve müdafii, sanık ... müdafii ile sanık ..."in yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükümlerin ONANMASINA, 19.06.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.