Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/15529 Esas 2022/9402 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5809 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : Hükümlülük

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I- Gümrük İdaresi vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Açılan kamu davasının niteliğine göre, 5809 sayılı Kanuna aykırılık suçundan doğrudan zarar görmeyen ve ilgili kanunlarda da açılan kamu davasına katılması hususunda özel bir hüküm bulunmayan, dolayısıyla hükmü temyiz etme hakkı bulunmayan Gümrük İdaresi vekilinin temyiz isteminin, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II- Sanıklar ... ve ... müdafiinin temyiz talebinin incelenmesinde ise;
1- Sanıkların www...com adlı site üzerinden “...” kullanıcı kodu ile İMEİ numaraları klonlanmış cep telefonu satışı yaptıkları iddiasıyla açılan kamu davasında, soruşturma aşamasında bahse konu siteden cep telefonu aldığını beyan eden bir kişinin telefonu üzerinde yapılan incelemede telefona ait kayıt bulunamadığının tespit edildiği fakat İMEİ numarasının kopyalanmış veya klonlu olup olmadığına dair yapılan bir incelemenin bulunmadığı anlaşılmakla, bahse konu internet sitesi üzerinden satışa sunulduğu tespit edilen 54 adet cep telefonunun İMEİ numaralarının klonlu veya kopyalanmış olup olmadıklarının tespitine yönelik bilirkişi incelemesi yapılıp sanıkların klonlama işlemini ne şekilde gerçekleştirdiği veya klonlu cep telefonlarını satışa sunup sunmadığına dair delillerin nelerden ibaret olduğu tartışılarak sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun tayin ve tespiti gerekirken yazılı şekilde eksik kovuşturma ile sanıkların mahkumiyetine karar verilmesi,
2-Sanıklar hakkında 29/06/2015 tarihli iddianameyle 5809 sayılı Kanunun 63/10 maddesi gereğince cezalandırılması talebiyle kamu davası açıldığı, soruşturma aşamasında Cumhuriyet Savcılığı tarafından ön ödeme teklifi yapıldığı, dosya kapsamında yer alan ön ödeme bildirimine göre ön ödeme miktarının o aşamaya kadar yapılan masraflar dahil edilmeksizin 40.000-TL. olarak verildiği anlaşılmakla,
Sanıkların eyleminin 5809 sayılı Kanunun 63/9. maddesine aykırılık teşkil ettiği ve ön ödemeye tabi suç kapsamında kaldığı, 5809 sayılı Kanunun 63/9. maddesi gereği alt sınırın 1000 gün adli para cezası üzerinden belirlenmesi gerektiği, buna göre sanıkların ödemesi için öngörülen ön ödeme miktarının, TCK'nun 52. maddesindeki alt sınıra göre 20 TL'den öngörülen süreyle çarpılması sonucu hesaplanacak 20.000,00 TL olması gerekirken savcılık tarafından 40.000,00 TL olarak hesaplanması, dolayısıyla hatalı hesaplanan geçersiz ön ödeme bildiriminin, soruşturma ve kovuşturma şartını yerine getirmediği gözetilmekle, mahkemece TCK'nun 75. maddesi gereği hakim tarafından hesaplanacak ön ödeme tutarının süresi içinde ödenmesinin, tüm sonuçlarıyla birlikte sanıklara bildirilmesiyle kovuşturmaya devam edilmesi gerekirken anılan işlem yapılmadan soruşturma şartının gerçekleştiği düşüncesiyle sanıklar hakkında yazılı şekilde anılan Kanunun 63/10. maddesi uyarınca mahkumiyetlerine kararı verilmesi,
3- Anayasa Mahkemesi'nin 25/06/2020 tarihli, 2020/16 Esas ve 2020/33 Karar sayılı iptal kararı ile 17/10/2019 tarih ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesi ile yeniden düzenlenen ve 5271 sayılı CMK’nun 251/1. maddesinde hüküm altına alınan basit yargılama usulüne ilişkin aynı Kanunun geçici 5/1-d bendinde yer alan “...kovuşturma evresine geçilmiş...” ibaresinin Anayasa'ya aykırı olduğuna ve iptaline karar verilmesi, aynı şekilde 16.03.2021 tarihli, 31425 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi'nin 14.01.2021 tarih ve 2020/81 E., 2021/4 K. sayılı kararı ile yargılama aşamasında olup, henüz kesinleşmiş hükümle sonuçlanmamış dosyalar yönünden, ceza miktarı üzerinde fail lehine etki doğuracağı, bu nedenle belirli bir tarih itibariyle hükme bağlanmış olan dosyalarda basit yargılama usulünün uygulanmamasının Anayasa'nın 38. maddesine aykırı olduğu gerekçesiyle 7188 sayılı Yasanın 31. maddesiyle eklenen Geçici 5. maddenin (d) bendinde yer alan "...hükme bağlanmış..." ibaresinin iptal edildiği de dikkate alınmak suretiyle, TCK'nun 7. ve CMK’nun 251. maddeleri uyarınca sanığın eyleminin “basit yargılama usulü” yönünden yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş ve sanıklar müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca, isteme uygun olarak, BOZULMASINA, 16.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.