Mahkemesi :İş Mahkemesi
No : 2016/52-2020/378


Dava, sigortalılık başlangıç tarihinin tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, (kapatılan) 21. Hukuk Dairesinin ilâmında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davacı vekili, davacının sigorta başlangıç tarihinin 01.10.1984 olduğunun tespitini talep etmiş, mahkemece kısa kararda ve gerekçeli kararda davanın kabulüyle davacının sigortalılık başlangıç tarihinin 09.11.1984 olduğuna karar verilmiş, karar gerekçesinde “her ne kadar hüküm kısmında kısa kararda sehven 09/11/1984 (işe giriş bildirgesinin kuruma verildiği tarih) yazılmış ise de, davacının işe başlangıç tarihinin 01/10/1984 olduğu işe giriş bildirgesinde de sabit olduğu üzere maddi hata meydana gelmiştir. İşbu hata HMK madde 304 ile düzeltilemeyeceğinden gerekçeli kararda açıklanmıştır” açıklaması getirilmiştir.
Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 26. maddesi uyarınca; "Hakim tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir." Aynı Kanunun 294-301 maddelerinde ise mahkeme kararlarının nasıl olması gerektiği belirlenmiştir. Bu düzenlemelere göre Mahkeme, usule veya esasa ilişkin bir nihai kararla davayı sona erdirir. Yargılama sonunda uyuşmazlığın esası hakkında verilen nihai karar, hükümdür. Yine aynı Kanunun 297. maddesinin 2. fıkrasına göre hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, mümkünse sıra numarası altında açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir. Zira tarafların o dava yönünden, hukuk düzenince hangi nedenle haklı veya haksız görüldüklerini anlayıp değerlendirebilmeleri ve Yargıtay’ın hukuka uygunluk denetimini yapabilmesi için, ortada, usulüne uygun şekilde oluşturulmuş; hükmün hangi nedenle o içerik ve kapsamda verildiğini ayrıntılarıyla gösteren, ifadeleri özenle seçilmiş ve kuşkuya yer vermeyecek açıklıktaki bir gerekçe bölümünün ve buna uyumlu hüküm fıkralarının bulunması, zorunludur. Hükmün yazılması başlıklı 298. maddesinin 2. fıkrasında; gerekçeli kararın, tefhim edilen hüküm sonucuna aykırı olamayacağı hüküm altına alınmıştır.
Somut olayda, mahkemece verilen kararın gerekçesinde davacının işe başlangıç tarihinin 01/10/1984 olduğu yazılı olmasına rağmen hüküm fıkrasında “Davacının ilk sigortalılık başlangıç tarihinin 09/11/1984 olduğunun tespitine” şeklinde hüküm kurulmuştur.
Kamu düzeni amacıyla konulmuş, emredici hükümlerden olan yukarıda açıklanan yasal düzenlemelere aykırı olarak gerekçe ile hüküm arasında çelişki oluşturulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli verilen hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen mahkeme hükmünün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 20.09.2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.