Kasten öldürme - yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2016/6038 Esas 2018/277 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme, yaralama
HÜKÜM : 1- Sanığın ..."i yaralama suçundan TCK"nun 86/2, 62, 52. maddeleri uyarınca 1500 TL adli para cezası,
2- Sanığın ..."ı öldürmeye teşebbüs suçundan TCK"nun 81/1, 35/2, 62, 53/1-a-b-c-d-e, 63, 54. maddeleri uyarınca 7 yıl 6 ay hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

1-Sanık hakkında mağdur ..."ye yönelik kasten yaralama suçundan doğrudan verilen adli para cezasına ilişkin hüküm kesin nitelikte olup temyiz kabiliyeti bulunmadığından ve suç vasfına yönelik temyiz talebi de olmadığından sanık müdafiinin bu hükme yönelik temyiz isteminin CMUK"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE karar verilmiştir.
2-Sanık ..."ın mağdur ..."u bıçak ile vurarak, batına nafiz, damar kesisine ve hayati tehlike geçirmesine yol açacak şekilde yaraladığı olayda; suça teşebbüs hükümlerini düzenleyen 9-15 yıl arasında hapis cezası öngören TCK"nun 35. maddesinin uygulanması sırasında meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı dikkate alınarak alt ve üst sınırlar arasında makul bir ceza yerine, hiç yaralanma olmayan olaylarda uygulama olanağı bulunacak şekilde 9 yıl hapis cezası tayin edilerek eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
3-Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın mağdur ..."a karşı kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişkin cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde düzeltme ve eleştiri nedeni dışında bir isabetsizlik
görülmemiş olmakla, sanık müdafiinin vasfa ,suç kastı olmadığna, sanığın cezai ehliyetinin bulunmadığına yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle ;
24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı Kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu maddeyle yaptığı uygulamanın hukuka aykırı olduğu anlaşılmakta ise de;
Bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükümde yer alan 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 05/02/2018 gününde oybirliği ile karar verildi.