2. Hukuk Dairesi Esas No: 2019/6096 Karar No: 2020/4000
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/6096 Esas 2020/4000 Karar Sayılı İlamı
Özet:
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi'nin verdiği 2019/6096 E., 2020/4000 K. sayılı kararına göre, karşılıklı boşanma davasında davacı-karşı davalı kadının tazminat ve nafaka miktarları yönünden, davalı-karşı davacı erkeğin ise kadının kabul edilen boşanma davası, kusur belirlemesi, tazminatlar ve nafakalar yönünden temyiz itirazı yapıldı. Mahkeme, davalı-karşı davacı erkeğin tüm, davacı-karşı davalı kadının ise bazı temyiz itirazlarının yersiz olduğunu belirtti. Ancak davacı-karşı davalı kadının yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminatın az olduğuna karar vererek, hakkaniyet ilkesi ve Türk Borçlar Kanunu'nun ilgili maddeleri dikkate alınarak daha uygun miktarda tazminat takdir edilmesi gerektiğine hükmetti. Karara göre, mahkeme kararı bozuldu ve dosya ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderildi. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi (hakkaniyet ilkesi), 50. maddesi ve 51. maddesi (maddi ve manevi tazminat hükümleri).
2. Hukuk Dairesi 2019/6096 E. , 2020/4000 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 38. Hukuk Dairesi DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı kadın tarafından tazminat ve nafaka miktarları yönünden, davalı-karşı davacı erkek tarafından ise kadının kabul edilen boşanma davası, kusur belirlemesi, tazminatlar ve nafakalar yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 22/09/2020 günü duruşmalı temyiz eden davacı-karşı davalı ... vekili Av. ... geldi. Karşı taraf temyiz eden davalı-karşı davacı ... ve vekilleri gelmedi. Gelenin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-karşı davacı erkeğin tüm, davacı-karşı davalı kadının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yersizdir. 2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı-karşı davalı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır. SONUÇ:Yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple bölge adliye mahkemesi kararının BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerin yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, duruşma için takdir olunan 2.540 TL vekalet ücretinin Özkan"dan alınarak Ayla"ya verilmesine, aşağıda yazılı harcın Özkan"a yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 218.50 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran Ayla"ya geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 22.09.2020 (Salı)