Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2012/1797 Esas 2014/2031 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : SAKARYA İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 22/11/2011
NUMARASI : 2010/531-2011/838

DAVA :Taraflar arasındaki, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti ile bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hüküm süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 28.01.2014 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına Avukat R.. N. Ç. Ç.r ile karşı taraf adına Avukat M.. C.. A.. geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı işçi vekili aracılığıyla açmış olduğu bu davada fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesini talep etmiştir.
Davalı işveren, davacının paketleme bölümünde çalıştığını, çalıştığı bu yerde de fazla mesai yapılmayı, tatil günlerinde çalışmayı gerektirecek yoğunlukta olmadığını savunmuştur.
Mahkemece isteklerin kısmen kabulüne karar verilmiş, hükmü davalı temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Hükme esas bilirkişi raporunda davacının son bir yıla kadar 09:00- 24:00 saatleri arasında çalıştığı, son bir yıl ise 12 şer saatlik vardiya esasına göre görev yaptığı kabul edilerek fazla çalışma yönünden hesaplamaya gidilmiştir. Hesap raporunda her iki dönem çalışmaları için günde 1,5 saat ara dinlenmesi düşülmüştür. 12 saat vardiya esasına göre çalışmada 1.5 saat ara dinlenmesi düşülmesi yerinde ise de, davacının günde 15 saat çalıştığı kabul edilen dönem için de 1.5 saat ara dinlenme süresi düşülmesi hatalıdır. Davacı tanığı B.. E.., 09:00-24:00 saatleri arasında çalışılan dönemde 2 saate bir 15’er dakika çay molası verildiğini ayrıca 1 saat öğle yemeği izni olduğunu belirtmiştir. Bu durumda 09:00-24:00 arası çalışmada 6 kez 15’er dakika ara dinlenmesi verildiği kabul edilmelidir. Toplam 1.5 saat olan çay molalarına öğle yemek saati eklendiğinde ara dinlenme süresi günde 2.5 saat olarak düşülmelidir. Gerekirse bu yönde bilirkişiden ek hesap raporu alınmalı ve sonucuna göre fazla çalışma ücreti yeniden hesaplanmalı ve indirim yapılmak suretiyle isteğin kabulüne karar verilmelidir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, davalı yararına takdir edilen 1.100.00 TL. duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 28.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.