Danıştay 4. Daire 2016/8807 Esas 2021/1975 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/8807
Karar No : 2021/1975

TEMYİZ EDEN TARAFLAR : 1- … Mobilya Aksesuarları Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …

2- … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, sahte fatura kullandığından bahisle düzenlenen vergi inceleme raporuna istinaden re'sen tarh edilen 2010/1,3,5,6, 2011/4,5,8,10 dönemleri katma değer vergileri ile tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle kesilen vergi ziyaı cezalarının ve 213 sayılı Kanun'un 353/1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezalarının kaldırılması istenilmektedir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; davacının ihtilaflı dönemlerde fatura aldığı Davutpaşa Vergi Dairesi mükellefi … Plastik İnşaat Met. San. ve Tic. Ltd. Şti., Halkalı Vergi Dairesi mükellefi …, Avcılar Vergi Dairesi mükellefi … hakkındaki vergi tekniği raporlarında yer alan tespitlere göre, düzenlenen faturaların sahte olduğu anlaşıldığından cezalı tarhiyatların adı geçen mükelleflerden alınan faturalardan kaynaklanan kısımlarında hukuka aykırılık bulunmadığı, Sarıgazi Vergi Dairesi mükellefi … hakkındaki tespitler ise faturaların sahte olduğunu ortaya koymada yeterli bulunmadığından cezalı tarhiyatların söz konusu mükelleften alınan faturadan kaynaklanan kısmında ve somut tespit olmadan kesilen özel usulsüzlük cezalarında hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen reddine, kısmen kabulüne karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN DAVACININ İDDİALARI : Davacı tarafından, fatura alınan mükellefler hakkında tanzim edilen raporların tarafları açısından bağlayıcı olmadığı, mal alımlarının gerçek olduğu, olayda re'sen takdir nedeninin bulunmadığı, defter ve belgelerin incelemeye elverişli ve düzgün olduğu belirtilerek temyiz isteminin kabulü ile Vergi Mahkemesi kararının redde ilişkin kısmının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

TEMYİZ EDEN DAVALININ İDDİALARI : Davalı idare tarafından, vergi inceleme raporundaki tespitlere göre özel usulsüzlük cezası kesildiği, yapılan işlemlerin yasal ve yerinde olduğu belirtilerek temyiz isteminin kabulü ile Vergi Mahkemesi kararının kabule ilişkin kısmının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

DAVACININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

DAVALININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …

DÜŞÜNCESİ : Dava konusu vergi ziyaı cezalarının 213 sayılı Kanun'un 339. maddesi uyarınca tekerrür nedeniyle artırılarak kesildiği, Vergi Mahkemesince ara kararı ile tekerrürün dayanağı bilgi ve belgelerin davalı idareden istenildiği, ancak herhangi bir değerlendirme yapılmadan hukuki ihtilafın sonuçlandırıldığı anlaşıldığından, Vergi Mahkemesince tekerrür yönünden değerlendirme yapılmak üzere kararın kısmen bozulması, diğer kısımlar yönünden ise onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Davalı idare tarafından, temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, temyize konu kararın özel usulsüzlük cezası ile …'den alınan faturalar nedeniyle yapılan cezalı katma değer vergilerinin kaldırılmasına ilişkin kısmının bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemiştir.
Davacı tarafından, temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, temyize konu kararın … Plastik İnşaat Met. San. ve Tic. Ltd. Şti., … ile …'den alınan faturalar nedeniyle yapılan cezalı katma değer vergileri yönünden davanın reddine ilişkin hüküm fıkrasının bozulmasını gerektirir nitelikle görülmemiştir.
Davacının, dava konusu vergi ziyaı cezalarının tekerrür hükümleri uygulanarak artırılan kısmına yönelik temyiz istemine gelince;
213 Sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 339. maddesinde “Vergi ziyaına sebebiyet vermekten veya usulsüzlükten dolayı ceza kesilen ve cezası kesinleşenlere, cezanın kesinleştiği tarihi takip eden yılın başından başlamak üzere vergi ziyaında beş, usulsüzlükte iki yıl içinde tekrar ceza kesilmesi durumunda, vergi ziyaı cezası yüzde elli, usulsüzlük cezası yüzde yirmibeş oranında artırılmak suretiyle uygulanır.” hükmüne yer verilmiştir.
Dosyanın incelenmesinden, dava konusu cezalı tarhiyatlara ilişkin vergi ceza ihbarnamelerinde 2010/1,3,5,6, 2011/4,5,8,10 dönemlerine ilişkin katma değer vergileri tarhiyatı yapıldığı, katma değer vergisi tutarları üzerinden tekerrür hükümlerinin de uygulanması suretiyle vergi ziyaı cezalarının kesildiği anlaşılmaktadır.
Uyuşmazlıkta, Vergi Mahkemesince yapılan ara kararı ile dava konusu vergi ziyaı cezalarının tekerrür nedeniyle artırılan kısmına ilişkin olarak dayanak bilgi ve belgelerin davalı idareden istenildiği, ancak herhangi bir değerlendirme yapılmadan cezalı tarhiyatlar hakkında karar verildiği anlaşıldığından, söz konusu husus hakkında yeniden bir değerlendirme yapılmak üzere Vergi Mahkemesi kararının belirtilen kısmında hukuki isabet görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin kısmen reddine, kısmen kabulüne, davalı idarenin temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının, özel usulsüzlük cezası ile …'den alınan faturalar nedeniyle yapılan cezalı katma değer vergilerinin kaldırılmasına ilişkin kısmı ile … Plastik İnşaat Met. San. ve Tic. Ltd. Şti., … ile ...'den alınan faturalar nedeniyle yapılan cezalı katma değer vergileri yönünden davanın reddine ilişkin kısmının ONANMASINA,
3. Mahkeme kararının hüküm kurulmayan dava konusu tek kat vergi ziyaı cezalarının tekerrür nedeniyle artırılan kısmının ise BOZULMASINA,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve 123,60 TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5. Bozulan kısım hakkında yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
6. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş (15) gün içinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 01/04/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.