MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Yakınanın yanlış yazılan isminin hüküm fıkrasında yerinde düzeltilmesi olanaklı görülmüş,

Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

1-) Olay günü sanığın gündüz saatlerinde yakınan ..."in iş yerine giderek "... sana ceza kesti. Bin lira vereceksin, yan gözle bakmayacaksın, yoksa seni yaşatmam" dediği, şikayet üzerine kısa süre sonra olay yerine gelen görevlilerce yakalandığı kabul edilen olay ile ilgili ilk derece mahkemesi hüküm fıkrasında "Sanık ...’in yüklenen yağma suçunu mağdur Hasan’a karşı işlediği sabit olmakla; sanığın suça konu eylemi geceden sayılan vakitte ve silahla işlediği anlaşılmakla eylemine uyan 5237 sayılı TCY"nın 148/1. maddesi uyarınca suçun işleniş biçimi ve suçun işlenmesindeki özellikler, sanığın suç işleme kastının yoğunluğu dikkate alınarak, takdiren alt sınırdan uzaklaşılarak 10 yıl hapis cezasıyla cezalandırılmasına" şeklinde suçun nitelendirmesinde duraksamalara yer verecek şekilde hükmün karıştırılması,
2-) Yağma suçunun iş yerinde işlenmesi nedeniyle eylem 5237 sayılı TCK’nın 149/1-d bendine uyduğu halde, aynı Kanun"un 148/1. maddesi ile hüküm kurulması,
3-) 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 gün, 2014/140-2015/85 Esas ve Karar sayılı kararı ile TCK"nın 53/1-b maddesinde yazılı, "seçme, seçilme ve diğer siyasi hakları kullanmaktan" ibaresinin iptal edilmiş olması,

4-Kabule göre de;

Sanığa yüklenen 5237 sayılı TCK"nın 148/1. maddesinde düzenlenen yağma suçu 6 yıldan-10 yıla kadar hapis cezasını gerektirecek şekilde yaptırıma bağlanmıştır.

Temel cezasının belirlenmesine ilişkin ilkeler ise 5237 sayılı TCK"nın 61/1. maddesinde;

A- Hakim somut olayda;
1-Suçun işleniş biçimi,
2- Suçun işlenmesinde kullanılan araçlar,
3- Suçun işlendiği zaman ve yer,
4- Suçun konusunun önem ve değeri,
5- Meydana gelen zarar ile tehlikenin ağırlığı
6- Failin kasıt veya taksire dayalı kusurunun ağırlığı,
7- Failin güttüğü amaç ve saik,

Göz önünde bulundurularak ""işlenen suçun kanuni tanımında öngörülen cezanın alt ve üst sınırı oranında temel cezayı belirler"" şeklinde düzenlenmiştir.

5237 sayılı TCK"nın ""adalet ve kanun önünde eşitlik ilkesi"" başlıklı 3. maddesinin 1. fıkrasındaki ""suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbiri hükmolunur"" biçimindeki düzenleme ile de; işlenen fiil ile hükmolunan ceza ve güvenlik tedbiri arasında ""orantı"" bulunması gerektiğini vurgulanmıştır.

Kanun koyucu cezaların kişiselleştirilmesinin sağlanması bakımından hakime, olayın özelliği ve işlenen fiilin ağırlığı ile orantılı bir şekilde gerekçesini göstererek iki sınır arasında temel cezayı belirleme yetki ve görevi yüklemiştir.

Hal böyle olunca;
Hakimin temel cezayı belirlerken, dayandığı gerekçe TCK"nın 61/1.maddesine uygun olarak dosyaya yansıyan bilgi ve belgeleri isabetli değerlendirdiğini gösterir biçimde kanuni ve yeterli olmalıdır.
Bu açıklama ışığında somut olay yeniden değerlendirildiğinde; TCK"nın 148. maddesi kapsamında suçu işlediği kabul edilen sanık hakkında, dosya içeriği göz önüne alındığında, adelet, hak ve nesafet kuralları ile 5237 sayılı TCK"nın 3/1. maddesinde düzenlenen ""orantılılık" ilkesiyle bağdaşmayacak şekilde en üst sınırdan ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, sanığın ceza süresi bakımından kazanılmış hakkının korunmasına, 19.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.