MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, yıllık izin, fazla mesai ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, 20.08.2009- 17.04.2012 tarihleri arasında çalıştığını; çalıştığı dönem girdi çıktı yapılarak sigortalı gösterildiğini, iş sözleşmesinin haklı neden olmaksızın işverence feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile izin, fazla çalışma ve genel tatil alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, hakısz ve yersiz açılan davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle ihbar tazminatının kabulüne, diğer taleplerin ise reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı ... davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Davacı temyizi yönünden;
Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut olayda davacı hizmet süresinin başka şirketlerden giriş çıkış yapılmak sureti ile hatalı tespit edildiğini; davalı işyerinde 20.08.2009- 17.04.2012 tarihleri arasında çalıştığını iddia etmiştir. Davacının hizmet döküm cetveline göre 02.08.2010 tarihinde girişi yapılan dava dış... 15.08.2011 tarihinde çıkışının yapıldığı ardından 17.08.2011 tarihinde davalı şirkete girişi ve 20.04.2012 tarihinde ise çıkışının yapıldığı anlaşılmaktadır. Her ne kadar mahkemece davacının sgk kayıtlarına 17.08.2011 -20.04.2012 tarihleri arasında davalı şirkette çalıştığı kabul edilerek bir yıldan az çalışması bulunduğu için kıdem tazminatının reddine karar verilmiş ise de; dosya kapsamındaki bilgi ve belgelerden özellikle ticaret sicil kayıtlarından her iki davalı şirketin kurucu ortak ve yetkilisinin aynı olduğu, davalı ile dava dışı şirket arasında organik bağ bulunduğu anlaşılmakla ve davacının dava dışı şirketteki çalışma süresi dikkate alınarak alacakların hesaplanıp hüküm altına alınması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olmuştur.
3-Taraflar arasında davacının aylık ücret miktarı noktasında uyuşmazlık vardır.
Davacı işyerinde 2009-2012 yılları arası balon kapak ustası olarak çalıştığını, aylık net 1.150,00 TL ücret, 75,00 TL yemek 66,00 TL asgari geçim indirimi aldığını iddia etmiştir. Davacı tanığı yemek ve agi dahil davacının 1.250,00-1.300,00 TL ücret alabileceğini beyan etmiştir. 2012 yılı Ocak Şubat ve Mart bordrolarında davacının brüt 900 TL aldığı yazılı olduğu halde bilirkişinin iş sözleşmesi uyarınca 850,00 TL brüt ücret üzerinden hesaplama yapması isabetli değildir. Davacının 900,00 TL brüt ücret ile çalıştığının kabulü dosya içeriğine daha uygun düşecektir. Belirtilen sebeple kararın bozulması gerekmiştir.
4-Davalı temyizi yönünden;
Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir.
Dosya içeriğine göre hüküm altına alınan ve temyize konu edilen miktar karar tarihi itibari ile kesinlik sınırı kapsamında kaldığından davalı vekilinin temyiz isteminin 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427., 432. maddeleri uyarınca REDDİ GEREKİR.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 16.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.