MAHKEMESİ : Gaziantep 3. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 12/09/2013
NUMARASI : 2012/693-2013/569

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulü kısmen reddine dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

- K A R A R -

Davacı vekili; müvekkilinin kendisine ait aracın yolun ileriye devamı varmış gibi görünen ancak devamı olmayan ve asfalt zeminin bitimi ile sona eren yolu trafik işaretlerinin olmaması nedeni ile fark etmeden stabilize zemine düşüp devamında asfalt yol uzantısındaki taş yığınına çarparak durduğunu belirterek, fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydıyla müvekkilinin kaza nedeni ile Türkiye"de yapmış olduğu masraf tutarı olan 8.500,00 TL"nin kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte tahsilini, Almanya"da düzenlenen ekspertiz raporu ile aracın tamir masraflarının aracın değerinden fazla olduğu bu nedenle aracın pert olması nedeni ile müvekkiline ait aracın değeri olan 15.500 EURO"nun aynen yada fiili ödeme tarihindeki Merkez Bankası efektif satış kuru karşılığının kaza tarihinden bankaların mevduata uyguladıkları en yüksek faiz oranı ile tahsilini ve 50.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili; davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kısmen kabulü ile 12.259,35 Euro maddi tazminatın ve 10.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalı K.. M.."nü hizmet kusuru nedeniyle dava etmiştir. Kamu hizmeti görmekle yükümlü olan davalı kamu hizmeti sırasında verdiği zararlardan dolayı özel hukuk hükümlerine tabi değildir. İdari karar ve eylemlerden doğan zararlar niteliğinde bulunan zararın ödetilmesi istekleri 11.2.1959 günlü ve 17/15 sayılı Yargıtay İçtihatı Birleştirme Kararında değinildiği üzere tam yargı davasının konusunu oluşturur. Bu davaların ise 2577 Sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunun 2. maddesi hükmünce idari yargı yerinde açılması gerekir. Yargı yolu dava şartlarından olup mahkemece resen incelenmesi ve dava dilekçesinin yargı yolu bakımından reddi gerekirken, işin esasına girilerek yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, 02/07/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.