Danıştay 4. Daire 2016/17464 Esas 2021/1978 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/17464
Karar No : 2021/1978

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Gayrimenkul Yatırım Ortaklığı Anonim Şirketi

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket tarafından, 2010 yılında satışını gerçekleştirdiği 24 adet konuta ilişkin katma değer vergisinin 2011/Şubat vergilendirme dönemine yönelik olarak iadesi istemiyle yapılan başvurunun reddine ilişkin … tarih ve … sayılı işlemin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; davacı şirket tarafından 2010 yılında satışını gerçekleştirdiği 24 adet konuta ilişkin katma değer vergisinin 2011 Şubat vergilendirme dönemine yönelik olarak yapılan iade talebinin idarece yapılan tespit sonrası konutların 150 m² aştığından bahisle yürülükte bulunanan 30 seri nolu Katma Değer Vergi Uygulama Tebliği hükümlerine göre reddedildiği ve … tarih ve … sayılı yeminli mali müşavirlik KDV iadesi tasdik raporu ile de hesapların düzeltildiği, 26/04/2014 tarih ve 28983 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürülüğe giren Katma Değer Vergisi Genel Tebliği'nin "Net alan" hesaplamasına yönelik önceki tebliğde de yer alan benzer düzenlemelerin Danıştay Dördüncü Dairesinin 10/12/2014 tarih ve E:2014/4835 sayılı kararıyla yürütmesinin durdurulması üzerine 06/07/2015 tarihinde yeniden aynı döneme ilişkin olarak iade istemiyle başvuruda bulunulduğu, bu başvurunun reddi üzerine de bakılan davanın açıldığı, olayda, 2011/2 dönemine ilişkin olarak katma değer vergisi iadesi istenildiği dönemde yürürlükte olan 30 seri nolu Katma Değer Vergi Uygulama Tebliği'ne göre işlem tesis edilerek iade talebinin reddedildiği, bu işleme karşı dava açılmayarak iade talebinin reddi üzerine düzeltilen katma değer vergisinin kesinleştiği, daha sonra yürürlüğe giren düzenlemenin yargı kararıyla durdurulması halinde ise tekrar iade talebinin karşılanması sonucunu doğurmayacağı, bu durumda, işlem tarihi itibarıyla yürülükte olan mevzuat hükümlerine göre tesis edilip kesinleşen vergilere yönelik olarak sonraki düzenlemeye ilişkin hukuki durum gerekçe gösterilmek suretiyle yapılan başvurunun reddine dair dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, davalı idarece tesis edilen Genel Uygulama Tebliği’nde net alana ilişkin yapılan düzenlemeyle birlikte, bir konutun katma değer vergisi uygulaması açısından ve Planlı Alanlar Tip İmar Yönetmeliği’ne göre olmak üzere iki farklı ve birbiri ile çelişen ‘net alanı 150m²’ye kadar konut’ tanımlaması yapıldığı, vergi dairesinin Danıştay Dördüncü Dairesinin yürütmeyi durdurma kararına uymadığı, her iki Tebliğde de balkonların ve terasların 2 metre kareyi aşan kısmının net alana dahil edildiği, bu haliyle her iki Tebliğde de net alan konusunda yapılan açıklamalar, teknik düzeyde düzenleme ve tanımlama yetkisi bulunan Çevre Şehircilik Bakanlığı tarafından yayımlanan Planlı Alanlar Tip Yönetmeliğinde yapılan net alan açıklamalarına aykırı olduğu, iadesi gereken vergi alacağının tecil faiziyle birlikte ödenmesi gerektiği belirtilerek temyiz isteminin kabulü ile Vergi Mahkemesi kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davalı idare tarafından, davacının iade talep ettiği miktar için yapılan tespitler doğrultusunda düzeltilmesinin istenildiği, yeminli mali müşavirce raporda iadesine hükmedilen tutarların dava konusu kadar azaltıldığı, YMM raporunda davacının iddiasının aksine 1.050.532,91 TL'nin tenzil edilmiş bir tutar değil, rapora göre fazla ve yersiz alınan katma değer vergisine ilişkin olduğu, Danıştay Dördüncü Dairesince verilen kararın uygulama genel tebliğine ilişkin olduğu, dava konusu idari işleme dayanak yasal düzenleme ile aynı ifadeleri içeriyor olsa da dayanak düzenlemenin herhangi bir yasal denetime tabi olmadığı, Çevre Şehircilik Bakanlığı tarafından yayımlanan Planlı Alanlar Tip Yönetmeliği'nde yer alan net alan hesabına ilişkin düzenlemenin dava konusu idari işlemden sonra yürürlüğe girdiği, yürütmenin durdurulduğu uygulama genel tebliğinin yürürlük tarihinden önceki dönemlere ilişkin mülga kanunlarının yürürlükte olduğu belirtilerek temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.

TETKİK HÂKİMİ : ….
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2.Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, … TL maktu karar harcının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4.Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
5.Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
6.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 01/04/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.