Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/6923 Esas 2014/25793 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/6923
Karar No: 2014/25793
Karar Tarihi: 16.12.2014

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/6923 Esas 2014/25793 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, davacının aracına haksız şekilde el konulduğu gerekçesiyle açtığı tazminat davasını reddetti. Davacının dayanağı olan ceza dosyasındaki sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm dava zamanaşımı sebebiyle ortadan kaldırılmıştı. Mahkeme, haksız el koyma nedeniyle tazminat istemenin kanunen mümkün olmadığını belirtti ve davanın reddine karar verdi. Ancak, mahkemenin yanlış gerekçe kullanarak davanın reddine karar verdiği savunuldu ancak bu nedenle bozma yapılmadı.
Kanun maddeleri: 466 sayılı Kanun Dışı Yakalanan veya Tutuklanan Kimselere Tazminat Verilmesi Hakkında Kanun'un 1. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 144/1-c maddesi.
Açıklama: Mahkeme, 466 sayılı Kanun'un tazminat talebinin kapsamını tahdidi şekilde sıraladığını ve haksız el koyma nedeniyle tazminat istenemeyeceği gerekçesi yerine, yürürlükte olmayan CMK'nın 144/1-c maddesini kullanarak davanın reddine karar vermiştir.

12. Ceza Dairesi 2014/6923 E. , 2014/25793 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : 466 sayılı Kanuna göre tazminat
Hüküm : Davanın reddi

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat davasının dayanağını oluşturan Patnos Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/90-2011/389 Esas, Karar sayılı ceza dava dosyasının incelenmesinden; üçüncü kişi niteliğindeki sanık ... hakkında transit rejimi kurallarına aykıırlık suçundan yürütülen soruşturma sırasında davacıya ait ... plakalı araca suçta kullanılması sebebiyle 23.10.2004 tarihinde el konulduğu, yapılan yargılama sonunda, sanığın mahkumiyetine ilişkin hükmün Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 24.09.2012 tarihli ilamıyla dava zamanaşımı sebebiyle TCK"nın 102/4, 104/2. maddeleri gereğince ortadan kaldırılmasına ve nakil aracının iadesine hükmedildiği, davacının buna dayanarak söz konusu araca el konulması sebebiyle maddi yönden zararının giderilmesi için bu davayı açtığı anlaşılmakla;
Haksız el koyma işleminin gerçekleştiği, tarihte yürürlükte bulunan 466 sayılı Kanun Dışı Yakalanan veya Tutuklanan Kimselere Tazminat Verilmesi Hakkında Kanunun 1. maddesinin 6. fıkrasında hangi hallerde tazminat istenebileceğinin tahdidi şekilde sıralandığı ve anılan Kanunun 1. maddesi kapsamında haksız el koyma nedeniyle tazminat isteme konusunda düzenleme bulunmadığı, 466 sayılı Kanunun 1. maddesi hükmü nedeniyle haksız el koyma nedeniyle tazminat istenemeyeceği gerekçesi yerine, elkoyma işleminin yapıldığı tarihte yürürlükte olmayan 5271 sayılı CMK"nın 144/1-c maddesi gereğince değerlendirme yapılarak davanın reddine karar verilmiş olması gerekçesi itibariyle yanlış, sonucu itibariyle doğru kabul edildiğinden, bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, tazminat isteminin reddine ilişkin hükme yönelik davacı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 16.12.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.