Yaralama - tehdit - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/4959 Esas 2018/1935 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yaralama, tehdit
HÜKÜM : TCK"nun 150/1,86/2, 86/3-a, 62, 53/1. maddeleri gereğince 12 ay 15 gün; TCK"nun 150/1, 62, 53/1. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına, belli hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına ilişkin.

Yerel Mahkemece verilen hüküm Yargıtay 22.Ceza Dairesinin 08/07/2015 tarihli görevsizlik kararı ile Daireye gönderilmekle temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

Katılanın gerek şikayet dilekçesinde ve gerekse aşamalarda alınan ifadelerinde, sanık oğlunun kendisinden birçok kez tehditle para istediği, olay tarihinde ise koyun otlatırken karşısına çıkan sanığın tüfek dipçiğiyle kendisini dövdüğü ve havaya ateş ederek evini satıp parasını kendisine vermesini istediğine ilişkin beyanlarının dinlenen tanıklarca da doğrulandığı, buna karşılık sanığın ise katılanı tüfek dipçiğiyle döverek havaya ateş ettiğini kabul etmekle birlikte, katılanın sattığı tarla parasından kendisine pay vermediğini savunduğu dikkate alındığında; sanığın katılandan alacağı olduğuna ilişkin herhangi bir belge ve kayıt sunamadığının anlaşılması karşısında; sanık ..."ın katılana yönelik eyleminin, bir bütün halinde yağmaya kalkışma suçunu oluşturduğu gözetilmeden, kanıtların takdirinde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde, bir hukuki ilişkiye dayanan alacağın tahsili amacı ile yaralama ve tehdit suçlarından hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’nın 326/son (5271 sayılı CMK 307) maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 19/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.