Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/6097 Esas 2020/3991 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/6097
Karar No: 2020/3991

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/6097 Esas 2020/3991 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi, bir karşılıklı boşanma davasında, kadın tarafından tazminat miktarları yönünden; erkek tarafından ise kadının davasının kabulü ve kendi davasının reddi yönünden verilen hükmüne temyiz edilerek incelenmiştir. Mahkeme, erkeğin temyiz itirazlarının yersiz olduğunu ancak kadının temyiz itirazlarının kabul edilebilir olduğunu kararlaştırmıştır. Mahkeme, kadının yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat miktarlarının az olduğunu belirterek, Türk Medeni Kanunu’nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu’nun 50. ve 51. maddeleri hükümleri dikkate alınarak daha uygun bir miktarda maddi (TMK m.174/1) ve manevi (TMK m.174/2) tazminat takdiri gerektiğini belirtmiştir. Bu doğrultuda mahkeme kararı bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
Türk Medeni Kanunu m. 4 - Hakkaniyet İlkesi
Türk Borçlar Kanunu m. 50-51 - Tazminat Hükümleri

2. Hukuk Dairesi 2019/6097 E. , 2020/3991 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-davacı kadın tarafından, tazminat miktarları yönünden; davalı-davacı erkek tarafından ise kadının davasının kabulü ve kendi davasının reddi yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 22.09.2020 günü duruşmalı temyiz eden davacı-davalı ... vekili Av. ... geldi. Karşı taraf temyiz eden davalı-davacı ... ve vekili gelmedi. Gelenin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davacı-davalı erkeğin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle mahkemece davacı-davalı erkeğe kusur olarak yüklenen hakaret vakıası kanıtlanmadığından kusur belirlemesine esas alınamayacağının ancak boşanmaya sebebiyet veren vakıalarda yine de erkeğin tam kusurlu olduğunun anlaşılmasına göre, erkeğin temyiz itirazları yersizdir.
2-Davalı-davacı kadının temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davalı-davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50. ve 51. maddeleri hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden Öner"e yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 218.50 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran Halime"ye geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi.22.09.2020 (Salı)