Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/3313 Esas 2020/3989 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/3313
Karar No: 2020/3989

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/3313 Esas 2020/3989 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Boşanma davası devam ederken davacı erkek ölmüş ve mirasçıları davaya kusur tespiti yönünden devam etmiştir. Mirasçılar, davalı kadına kusur yüklemek için delillerini ve tanıklarını bildirmişlerdir. Ancak mahkeme, kusurun ispat edilememesi nedeniyle bu talebi reddetmiş ve evlilik davacının ölümüyle sona ermiştir. Kararın gerekçe kısmında kadının kusursuz olduğu belirtilmiştir, ancak hüküm kısmında sağ kalan eşin boşanmaya sebebiyet verecek derecede kusurunun bulup bulunmadığı yönünden bir hüküm bulunmamaktadır. Mahkeme kararı bozulmuştur.
- TMK m. 166/1: Boşanma davası açma hakkı
- TMK m. 181/2: Boşanma davasının açıldığı sırada davacının ölümü halinde davaya mirasçıların devam etmesi ve kusur tespiti yönünden delil sunulması.
2. Hukuk Dairesi         2020/3313 E.  ,  2020/3989 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ :Boşanma

    Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı mirasçıları tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
    Dava TMK m. 166/1 uyarınca açılan boşanma davasıdır. Dava devam ederken davacı erkek 06.09.2015 tarihinde vefat etmiştir. Boşanma davası devam ederken ölen davacının mirasçıları davaya TMK m. 181/2 uyarınca kusur tespiti yönünden devam etmişlerdir. Mirasçılar vekili mahkemeye sunduğu 05.04.2018 tarihli dilekçe ile davalı kadına kusur yüklenmesi için delillerini ve tanıklarını bildirmiştir. Mahkemece TMK m. 181/2 uyarınca kusur belirlenmesi talebi davacının dava dilekçesinde tanık deliline dayanmadığı ve kusurun ispat edilememesi nedeniyle reddedilmiş ve evlilik davacının ölümüyle sona erdiğinden boşanma hususunda karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Mahkemece kararın gerekçe kısmında kadının kusursuz olduğu belirtilmiş ise de, hüküm kısmında bu hususta TMK 181/2. maddesi uyarınca sağ kalan eşin boşanmaya sebebiyet verecek derecede kusurunun bulup bulunmadığı yönünden bir hüküm kurulmaması bozmayı gerektirmiştir.
    SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 22.09.2020 (Salı)

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.