Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/7166 Esas 2019/1222 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/7166
Karar No: 2019/1222
Karar Tarihi: 07.02.2019

Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/7166 Esas 2019/1222 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, vergi usul kanununa muhalefet suçundan mahkum olmuştur. Sanığın, Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilen bir kararın infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği tespit edilmiştir. Yargıtay'ın sahte fatura düzenleme ve kullanmada suça konu faturaların sadece unsurlarının tespiti amacıyla incelenmesi gerektiği yönündeki kararı da dikkate alınmıştır. Sanığın vergi denetmenine verdiği beyanlar ve toplanan deliller sonucunda suçu işlediği kabul edilmiştir. Sanık hakkında TCK'nin 43. maddesi uygulanması gerektiği de belirtilmiştir. Kararda belirtilen kanun maddeleri; 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 230. maddesi ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 217. maddesidir.

11. Ceza Dairesi 2016/7166 E. , 2019/1222 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi ile sanık hakkında defterlere kaydı gereken hesap ve işlemleri vergi matrahını azaltacak şekilde tamamen veya kısmen başka defter, belge ve diğer kayıt ortamına kaydetmek suçundan açılan kamu davası hakkında mahallinde hüküm kurulması mümkün görülmüştür.
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 08.11.2018 tarihli 2018/427 Esas ve 2018/517 Karar sayılı ilamı ile sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarında suça konu faturaların, 213 sayılı VUK"nin 230. maddesine göre yalnızca unsurlarının tespiti amacıyla incelenmesinde zorunluluk bulunmadığının anlaşılması ve sanığın vergi denetmenine verdiği imzalı beyanında, pos cihazı ile 598 kişinin kredi kartından çekim yaptığını, ancak bu kişilere fatura düzenlemediğini, yaptığı ciroları total olarak 36 mükellefe fatura ettiğini ifade etmesi karşısında; 5271 sayılı CMK’nin 217. maddesi uyarınca duruşmadan edindiği kanaate göre delilleri değerlendirip suçun sübutu yönünden vicdani kanıya ulaşan mahkemenin takdir ve kabulünde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş, aynı takvim yılı içinde birden fazla sahte fatura düzenleme eyleminin zincirleme suç oluşturduğunun ve sanık hakkında TCK’nin 43. maddesi hükmünün uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 07.02.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.