MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 01/03/2017 tarih ve 2016/268 E. - 2017/81 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nce verilen 08/03/2018 tarih ve 2017/1450-2018/252 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin “ÇITLAT” ibareli 29, 30 ve 35.sınıf ürün ve hizmetleri içeren 2013/106656 ve “ÇITLAT Kuruyemiş Gıda San. ve Tic. Ltd. Şti.+ŞEKİL” ibareli 29 ve 30.sınıf ürünleri içeren 2005/7559 sayılı markaların sahibi olduğunu, davalının 23.02.2015 tarihinde "ÇITLAMA+ŞEKİL" ibareli, 29/1-11.sınıf ürünleri içeren marka tescil başvurusunda bulunduğunu, 2015/14794 kod numarası verilen başvurunun Resmî Marka Bülteni"nde ilân olunduğunu, bunun üzerine iltibas vakıasına dayanarak başvurunun reddi istemi ile itirazda bulunduklarını, itirazlarının önce Markalar Dairesi ve nihai olarak YİDK tarafından 2016/M-4630 sayılı kararla reddedildiğini ileri sürerek, YİDK kararının iptalini ve başvuruya konu markanın hükümsüz kılınmasını istemiştir.
Davalı kurum vekili davanın reddini istemiştir.
Davalı şahıs vekili, “ÇITLAMA” ibareli markayı davacıdan daha önceki tarihlerden bu yana kullandığını, ÇITLAMA+ŞEKİL ibareli 29.sınıf ürünleri içeren 16.062004/18171 sayılı markasının davacı tescillerinden daha eski olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, taraf markalarının ortalama tüketici nezdinde iltibasa sebebiyet verebilecek derecede benzer olduğu ancak davalının son başvurusunun konusu olan işaretin gerek içerik gerekse sözcük ve biçim olarak kendisi adına tescilli, davacı tescillerinden daha eski tarihli 2004/18171 sayılı markasının aynısı olduğu, bu durum karşısında, davalının son başvurusu için kazanılmış hak oluşturacak markasının bulunması sebebiyle iltibas ihtimaline dayanarak davacının davalı başvurusunu engelleme olanağının bulunmadığı, son başvuru konusu işaretin davalının öteden beri son başvuru konusu mal ve hizmetleri de içerecek biçimde kullandığı, işletmesi ile özdeşleşmiş asli unsurlarını içeren, işletmesel köken itibariyle önceki tescilli markası ile bağlantılı olduğu gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.Karara karşı davacı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
İstinaf mahkemesince yapılan yargılama sonucunda, mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 13/05/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.