Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/3323 Esas 2020/3988 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/3323
Karar No: 2020/3988

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/3323 Esas 2020/3988 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Boşanma davası sonucu verilen karara karşı davalı-karşı davacı kadın temyiz başvurusunda bulundu. Mahkemenin belirlediği kusur durumları, tazminatlar ve yoksulluk nafakası reddi gibi konular da temyizde ele alındı. Mahkemenin bozma kararına göre kesinleşmiş hükümler dışında kalan temyiz itirazlarının incelenmesi mümkün değildi ve davalı-karşı davacı kadının diğer itirazları yersiz bulundu. Maddi ve manevi tazminatların tarafların ekonomik ve sosyal durumları, kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ve mevcut/beklenen menfaat göz önünde bulundurularak yeniden belirlenmesi gerektiği belirtildi ve bu göz önüne alınmadan verilen karar doğru bulunmadı. Sonuç olarak, temyiz edilen hükmün yukarıda belirtilen sebeple (2. bend) bozulmasına karar verildi. Kararda bahsedilen kanun maddeleri ise Türk Medeni Kanunu madde 174/1 ve madde 174/2 ile Türk Borçlar Kanunu madde 50 ve madde 51 oldu.

2. Hukuk Dairesi 2020/3323 E. , 2020/3988 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı kadın tarafından, kusur belirlemesi, erkek lehine hükmedilen tazminatlar, kendi tazminat talepleri ile yoksulluk nafakası talebinin reddi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, mahkemece bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve bozmanın kapsamı dışında kalarak kesinleşmiş olan yönlere ait temyiz itirazlarının incelenmesi artık mümkün bulunmamasına göre, davalı-karşı davacı kadının aşağıdaki bendin kasamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı-karşı davalı erkek yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat çoktur. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 22.09.2020 (Salı)