MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

K A R A R
Davacı, avukat olduğunu, davalı adına açılacak olan şufa davasını takip etmeyi üstlendiğini, davalının davayı kazandığında taşınmazı satacağını ve satış bedelinin %15 oranındaki miktarı vekalet ücreti olarak kendisine ödemeyi taahhüt ettiğini, 6 yıl süren dava sonunda davanın davalı lehine sonuçlandığını ve davalının taşınmazı 2009 yılı 11. ayında sattığını, vekalet ücretinin ödenmesi gerektiğini ileri sürerek fazlası saklı kalmak üzere 10.000 TL"nın tahsilini istemiş, 20.01.2011 tarihli ıslah dilekçesi ile de talebini 53.342,61 TL sına yükseltmiştir.
Davalı, davacı ile aralarında yazılı ücret sözleşmesi bulunmadığını, dava dilekçesinde iddia edildiği şekilde bir kararlaştırmada olmadığını, davacıya şufa davasındaki şufa bedeli ve masraflar ile vekalet ücreti olarak toplam 25.000 TL ödediğini, başka bir ücretin istenemeyeceğini savunarak davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, şufa davasında verilen kararın kesinleştiği tarihteki taşınmazın değerinin %15"i olan 53.342,51 Tl sının tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- Davacı avukatın, 31.01.2003 tarihli vekaletname ile davalının vekilliğini üstlendiği, davalı vekili olarak ve davalı adına, dava dışı ... aleyhine 31.01.2003 tarihinde dava değeri (şufa değeri ) olarak 17.600,00 TL bedel gösterip şufa davası açtığı, 13.09.2007 tarihli kararla davanın kabul edilerek dosyamız davalısı lehine karar verildiği ve kararın 12.06.2008 tarihinde kesinleştiği, şufa davasında şufa değeri olarak 17600,00 2011/11645 2012/3453
TL sının kabul edildiği dosya kapsamından anlaşılmakta olup, taraflar arasında yazılı bir sözleşmenin bulunmadığı ve davalı tarafından davacı avukata 14.05.2007 tarihinde 25.000 Tl ödendiği hususuda tarafların kabulündedir. Davacı tarafından itiraz edilmeyen bilirkişi raporu ile de davalı tarafından davacıya ödenen 25.000 TL"den, şufa davası nedeniyle karşı tarafa ödenen 17890,00 TL şufa bedeli ile davacı avukatın dava için yaptığı masraflar çıktıktan sonra davacı uhdesinde 5468,36 TL kaldığı da sabittir. Davacı eldeki davada taşınmazın, şufa davasının kesinleştiği tarihteki değer üzerinden ücret talep etmekte, davalı ise şufa davasındaki harca esas değer olan 17.600,00 Tl üzerinden ücret istenebileceğini savunmaktadır. Hemen belirtmek gerekirki, taşınmazın dava dışı şahsa satılması anında tapuda gösterilen değer ile şufa davasında harca esas değer 17600 Tl olup, şufa davasının konusu tapuda gösterilen değere göre 17600 Tl değerindeki taşınmazdır. Davacı, davayı takip ederek davalı lehine sonuçlandırdığı için davalıya kazandırımı da 17600 TL dır. Taraflar arasında başki türlü bir kararlaştırmanın olduğuda yazılı delille ispat edilemediği için, davacı ancak 17600,00 Tl üzerinden vekalet ücreti isteyebilir. Öte yandan davacı uhdesinde 5468,36 TL bulunmakta olup, davacı bu miktarı davalıya iade ettiğinide iddia ve ispat edememiştir. Hal böyle olunca, davacının 17600,00 TL üzerinden talep edilebileceği vekalet ücretinin ne miktar olduğu hesaplanarak, ücreti vekaletin 5468,36 Tl üzerinde olması halinde aradaki farkın tahsiline, 5468,36 TL sının altında olması halinde ise davanın reddine karar verilmesi gerekir. Mahkemece, az yukarıda açıklanan husus hakkında inceleme ve hesaplama yapılarak hasıl olacak sonuca uygun bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırıdır. Bozmayı gerektirir.
SONUÇ : Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalının diğer temyiz itarazlarının reddine, (2) numaralı davalı bent uyarınca temyiz olunan kararın davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, 21.3.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.