Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2021/4202 Esas 2022/41 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İSTANBUL BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 18. HUKUK DAİRESİ
İLK DERECE
MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 16. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde birleştirilerek görülen asıl ve birleşen davada itirazın iptali davasının yapılan yargılaması neticesinde asıl ve birleşen davanın kabulüne, dair verilen karara karşı davalı vekilinin istinaf yoluna başvurulması üzerine davalı vekilinin istinaf başvurusunun HMK nun 353/1.b-1 maddesi gereğince esastan reddine, yönelik olarak verilen kararın süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I

1-Davalı-birleşen davada davalı vekilinin asıl dava bakımından temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı bilgi ve belgelere, özellikle temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre, yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan bölge adliye mahkemesi kararının 6100 sayılı HMK’nın 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca onanmasına karar vermek gerekmiştir.
2-Davalı-birleşen davada davalı vekilinin birleşen dava bakımından temyiz isteminin incelenmesinde;
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 261 inci maddesi uyarınca; bölge adliye mahkemesi hukuk dairelerinden verilen temyizi kabil nihai kararlar ile hakem kararlarının iptali talebi üzerine verilen kararlara karşı tebliğ tarihinden itibaren iki hafta içinde temyiz yoluna başvurulabilir. Açıklanan madde hükmü gereğince, bölge adliye mahkemesi hukuk dairelerinin veya ilk derece mahkemesi kararlarına karşı yapılan kanun yolu başvurusu üzerine istinaf incelemesi sonucu verdiği kararlar için ayrım yapılmaksızın 6100 sayılı Kanunu’nun 362 nci maddesinde belirtilen temyiz kesinlik sınırı uygulanmaktadır.
Miktar ve değeri kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararlar, 6100 sayılı Kanunu’nun 362 inci maddesi uyarınca temyiz edilemez. Temyize konu miktarın kesinlik sınırının altında kalması halinde 6100 sayılı Kanunu’nun 366 ncı maddesi atfıyla aynı Kanun’un 352 nci maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi uyarınca temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
Dosya içeriğine göre hüküm altınan alınan ve temyize konu edilen toplam 30.160,11 TL miktar olup bölge adliye mahkemesi karar tarihi itibari ile kesinlik sınırı olan 78.630,00 TL'nin altında kalmaktadır.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalı-birleşen davada davalı vekilinin asıl dava bakımından bölge adliye mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, ikinci bentte açıklanan nedenlerle davalı-birleşen davada davalı vekilinin birleşen dava bakımından temyiz dilekçesinin REDDİNE, 6.572,15 TL bakiye temyiz harcının asıl davada temyiz edene yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde birleşen davada temyiz edene iadesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesine gönderilmesine, 17/01/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.