Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2013/5651 Esas 2013/9708 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı ... Yönetimi tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Orman Yönetimi, 09/06/1999 tarihinde asliye hukuk mahkemesinde açmış olduğu davada Yenifoça Mahallesi, 1994 parsel iken ifrazen oluşan 4515, 4516 ve 4517 sayılı parsellerin yörede 1947 yılında yapılıp kesinleşen orman kadastro sınırları içinde kaldığını ileri sürerek davalı adına olan tapu kayıtlarının iptaliyle orman niteliğinde Hazine adına tescillerini, davalının elatmasının önlenmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulüne; çekişmeli 4515 ve 4516 parsellerin tamamı ile 4517 parselin 525 m2"lik bölümüne ait tapu kayıtlarının iptaliyle orman niteliğinde Hazine adına tapuya tescillerine; bu bölümlere davalının el atmasının önlenmesine; fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş; hükmün davacı ve davalı tarafından temyizi üzerine, Yargıtay 20. Hukuk Dairesinin 27/02/2001 tarih ve 2001/630 - 1723 sayılı kararı ile onanmıştır.
26/11/2012 tarihinde Orman Yönetimi tarafından mahkemeye verilen dilekçe ile mahkemenin 11/07/2000 tarihli kararının 4515 ve 4516 sayılı parseller yönünden infaz edilip bu parsellerin orman niteliğinde Hazine adına tescil edildiklerini, ancak Foça Tapu Sicil Müdürlüğünün 16/03/2004 tarihli yazısı ile anlaşıldığı üzere 4517 parselle ilgili hükmün infaz edilemediğini, 4517 sayılı parselin mevcut olmadığını, bu parsel sayfasının zuhulen kapatılmamış olduğunu, hatanın kadastro paftasında 4517 parsel üzerinde parselasyon planının zuhulen işlenmemesinden kaynaklandığını ve sonuç olarak ölü parsel üzerinden hüküm kurulduğunu belirtmiş ve 4517 sayılı parselin 525 m2"lik bölümünün parselasyon planı üzerine uygulanarak hangi ada ve parselde kaldığının belirlenmesi ve bu yönde hükmün tavzih edilmesini istemiştir.
Mahkemece, HMK"nun 304/2. maddesi gereğince istemin yeniden yargılamayı gerektirir nitelikte olduğu, hükümde belirtilen haklar ile yüklenen borçların değiştirilmesi sonucunu doğuracak şekilde tavzih kararı verilemeyeceği gerekçesi ile tavzih istemi reddedilmiş, karar Orman Yönetimi tarafından temyiz edilmiştir.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının Orman Yönetimine yükletilmesine 07/11/2013 gününde oy birliği ile karar verildi.