Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/26698 Esas 2015/13795 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/26698
Karar No: 2015/13795
Karar Tarihi: 15.04.2015

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/26698 Esas 2015/13795 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi         2014/26698 E.  ,  2015/13795 K.

    "İçtihat Metni"


    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


    DAVA : Davacı, ücret, yıllık izin ve fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
    Mahkeme, davanın reddine karar vermiştir.
    Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    Davacı vekili, müvekkilinin davalıya ait işyerinde anjio ünitesinde sağlık memuru olarak 10.01.2004 tarihinden 21.05.2012 tarihine kadar çalıştığını, çalışma saatlerinin aylık yüz on saattin çok üzerinde olduğunu, fazla çalışma ücretlerinin müvekkiline ödenmediğini, davacının kırküç günlük yıllık izin ücret alacağının da ödenmediğini belirterek ücret, yıllık izin ve fazla mesai alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
    Davalı vekili, davalı işyerinde anjio ünitesinde sağlık memuru olarak günlük yedi saat çalıştığını, bu saat diliminde öğle dinlenmeleri ve ara dinlenmelerinin mevcut olduğunu, davacının haftalık çalışma süresinin kırkiki saat olduğunu, fazla mesaisinin bulunmadığını, fazla mesai yapılması halinde ücretlerinin ödendiğini, bu durumun ücret bordrolarında sabit olduğunu, davacının acil vakalarda gelip çalışmasının karşılığının da ödendiğini, bordroları ihtirazı kayıtsız imzaladığını, fazla mesaiye ilişkin alacaklarının zamanaşımına uğradığını, yıllık izin alacağının ve ücret alacağının bulunmadığını, davacının bu alacaklarının davalı müvekkil hastanenin ihbar tazminatı ile takas-mahsup edildiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
    Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Kararı davalı temyiz etmiştir.
    1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık yıllık izin alacağının net miktarının tespiti noktasındadır. Gerek 506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanunu"nun mülga 77. maddesi, gerekse 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu"nun 80. maddesi uygulaması açısından, yıllık izin ücreti prime esas kazançlar içerisinde olup, hükme esas alınan bilirkişi raporunda yıllık izin ücreti alacağının net miktarının hesaplanmasında, işçi payına düşen prim kesintilerinin nazara alınmaması hatalıdır.
    SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 15.04.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.




    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.