Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/13413 Esas 2021/6455 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri
uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın olay tarihinde sevk ve idaresindeki arazi taşıtı ile saat 21:59 civarında Bostancı istikametinden Kadıköy istikametine Bağdat Caddesi üzerinde, tek yönlü ve dört şeritli yolun orta şeridinde seyir halinde iken, seyrine göre sağ taraftan kaplamaya giren iki yayaya aracının sağ yan dikiz aynası ile çarptığı ve sola yönelerek kaldırıma çıktığı, yayalardan birinin hayati tehlike geçirecek ve hayat fonksiyonlarını orta (2.) derece etkileyecek nitelikte kemik kırığı, diğerinin ise hayat fonksiyonlarını ağır (4.) derece etkileyecek nitelikte kemik kırığı yaralandığı, sanığın tali kusurlu olduğu ve kabul edildiği olayda; TCK"nın 61/1. ve 22/4. maddelerinde yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, yaralanmaların niteliği, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK"nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, iki kişinin nitelikli şekilde yaralanmasından sorumlu olan sanık hakkında belirlenen temel cezanın asgari hadden biraz uzaklaşılarak belirlenmesi gerektiği gözetilmeyerek, yazılı şekilde asgari hadden hüküm kurulması suretiyle eksik cezaya hükmolunması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin sanığın kusursuz olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 30.09.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.