Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/8488 Esas 2019/1214 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/8488
Karar No: 2019/1214
Karar Tarihi: 07.02.2019

Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/8488 Esas 2019/1214 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, vergi usul kanununa muhalefet suçuyla yargılanan sanığın sahte fatura düzenlemekle suçlu olduğuna hükmetti. Sanığın, aynı zamanda faturaları kullanan bir ayakkabıcılık şirketinin ortağı ve yetkilisi olması da dikkate alındı. Ancak, suça konu son faturanın düzenlenme tarihi tespit edilmediği için, suç tarihinin düzenlenen en son fatura tarihi olması nedeniyle kanun maddesi uyarınca sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Ayrıca, 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesi Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edildiği için yeniden değerlendirilmesi gerektiği ifade edildi. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri şöyle: 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 4369 sayılı Yasa ile değişik 359/b-1. maddesi, 5728 sayılı Yasanın 276. maddesi ile değişik 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 359/b maddesi, 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesi, ve 1412 sayılı CMUK\"nın 321. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2016/8488 E. , 2019/1214 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sahte fatura düzenlediği iddia edilen sanığın, aynı zamanda bu faturaları kullanan ... Ayakkabıcılık şirketinin ortağı ve yetkilisi olması, Gaziantep 9. Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/633 esas sayılı dosyasında sanık hakkında ... Ayakkabıcılık şirketinin yetkilisi olarak sahte fatura düzenlemek suçundan kamu davası açıldığının anlaşılması karşısında, tebliğnamede bozma isteyen diğer düşüncelere iştirak edilmemiştir.
Yapılan duruşmaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine ancak:
1- Dosya kapsamına göre, suça konu 2008 takvim yılına ait faturaların 08.02.2008 tarihinden sonra mı önce mi düzenlendiğine dair kesin delil bulunmaması ve suç tarihinin düzenlenen en son fatura tarihi olması karşısında; 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 4369 sayılı Yasa ile değişik 359/b-1. maddesinde onsekiz aydan üç yıla kadar hapis cezası öngörülmüş olup, aynı eylemin düzenlendiği 08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasanın 276. maddesi ile değişik 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 359/b maddesinde ise üç yıldan beş yıla kadar hapis cezası öngörüldüğü nazara alındığında, suça konu son faturanın düzenlenme tarihi tespit edilerek, suç tarihinde yürürlükte bulunan Kanun maddesi uyarınca sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2- 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 07.02.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.