Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/9942 Esas 2019/2349 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/9942
Karar No: 2019/2349
Karar Tarihi: 15.02.2019

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/9942 Esas 2019/2349 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, Hırsızlık suçunu işleyen sanığın mahkumiyetine hükmetmiştir. Ancak, mahkeme kararı temyiz edilmiş ve Yargıtay tarafından bozulmuştur. Bozma sebepleri; sanık hakkında tekerrür hükmünün uygulanmaması ve sanığın zorunlu müdafiinin avukatlık ücretinin yargılama gideri olarak yükletilmesi nedeniyle Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin ihlal edilmesidir. Mahkeme kararı, TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi kararı doğrultusunda değerlendirilmiş ve uygulanması infaz aşamasında gözetilmiştir. Bu sebeplerle, mahkeme kararı düzeltildikten sonra onanmıştır. Kararda TCK'nın 53. ve 58. maddelerine, 5237 sayılı TCK'ya ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun ilgili maddelerine atıfta bulunulmuştur.

13. Ceza Dairesi 2018/9942 E. , 2019/2349 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Tekerrüre esas hükümlülüğü bulunmayan sanık hakkında hükmün esasını oluşturan kısa kararda 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinde düzenlenen tekerrür hükmünün uygulanması,
2-Soruşturma aşamasından 5271 sayılı Yasa"nın 150/3. maddesi uyarınca, sanığın haklarını korumak üzere zorunlu müdafiinin görevlendirilmesi nedeniyle, müdafiiye ödenen avukatlık ücretinin sanığa yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesi suretiyle Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi"nin 6/3-c maddesindeki düzenlemeye aykırılık meydana getirilmesi;
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından TCK"nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın ve yargılama gideri ile ilgili bölümden zorunlu müdafii gideri ücretinin çıkarılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.