Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/3411 Esas 2020/3968 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/3411
Karar No: 2020/3968

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/3411 Esas 2020/3968 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi tarafından verilen bir karşılıklı boşanma davasına ilişkin kararda, erkeğin kusurunun bulunduğuna ancak eve para bırakmama vakasına dayanmanın mümkün olmadığına karar verildi. Velayet anneye verilen kız çocuğu ile babaya verilen erkek çocuğun kişisel ilişki düzenlemeleri yapıldı. Ancak bu düzenleme kardeşlik duygusunun gelişimini engelleyeceği için çocukların birbirlerini görmelerine imkan tanınması kararlaştırıldı. Kararda HMK'nin 370/2 maddesi ile düzenlenen yeniden yargılama gerektirmeyen hatalara işaret edildi. Hükmün bu kısmı düzeltilerek onaylandı. Kanun maddeleri ise belirtilmedi.

2. Hukuk Dairesi 2020/3411 E. , 2020/3968 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından, kusur belirlemesi, velayet, nafakalar ve tazminatlar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, bozmaya uygun işlem ve araştırma yapılmış olmasına, delillerin takdirinde bir yanlışlık bulunmamasına ve özellikle mahkemece davacı-karşı davalı erkeğe kusur olarak yüklenen "Eve para bırakmadığı" vakıasına dayanılmadığından erkeğe kusur olarak yüklenemeyeceğinin, fakat mahkemece kabul edilen ve gerçekleşen diğer kusurlu davranışlarına göre, boşanmaya sebebiyet veren olaylarda erkeğin yine de tam kusurlu olduğunun anlaşılmasına göre, davacı-karşı davalı erkeğin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların ortak çocukları 2010 doğumlu Ali Kemal’in velayeti babaya, 2013 doğumlu Pelin"in velayeti ise anneye verilmiş ve çocuklar birbirlerini görmeyecek şekilde kişisel ilişki düzenlenmiştir. Davacı-karşı davalı babanın velayete yönelik istinaf talebi bölge adliye mahkemesince reddedilmiştir. Velayeti anneye verilen çocuk ile babaya verilen çocuğun birbirlerini göremeyecek şekilde kişisel ilişki düzenlenmesi çocuklar arasında kardeşlik duygusunun gelişmesini engelleyecek nitelikte olduğu gibi, her yıl yarıyıl tatilinde kurulan kişisel ilişki de infazda duraksama yaratacak niteliktedir. Bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün bu kısmının düzeltilerek onanması gerekmiştir (HMK md.370/2).
SONUÇ: Yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple temyiz edilen kararın hüküm fıkrasından B bendinin 3. fıkrasının çıkartılarak yerine "Velayeti babaya verilen çocuk ile anne arasındaki şahsi münasebetin, her ayın, birinci ve üçüncü haftasına denk gelen Cumartesi günü saat 09.00’dan Pazar günü saat 17.00’ye kadar, dini bayramların birinci günü saat 10.00’dan ikinci günü saat 9:00’a kadar, her yıl 1 Ağustos günü saat 09.00 ile 15 Ağustos saat 17.00 arası, her yıl yarıyıl tatilinin birinci haftası Pazartesi saat 09.00"dan Cumartesi günü saat 14.00"e kadar davacı baba yanından çocukların bizzat alınıp süre sonunda teslim edilmek sureti ile kişisel ilişki kurulmasına" cümlesinin yazılmasına, yine B fıkrası 6. bendinden "Cumartesi saat 09.00"dan ikinci haftanın bitimi Pazar günü 14.00"e kadar" sözcüklerinin çıkartılarak yerine " Her yıl yarıyıl tatilinin ikinci haftası Pazartesi günü saat 09.00"dan Cumartesi günü saat 11.00"e kadar" sözcüklerinin eklenerek hükmün bu bölümlerinin DÜZELTİLMİŞ şekliyle, temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi.21.09.2020 (Çrş.)