Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/16663 Esas 2021/5436 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/16663
Karar No: 2021/5436
Karar Tarihi: 26.04.2021

Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/16663 Esas 2021/5436 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hüküm temyiz edildi. Sanığın eylemi, suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliği göz önüne alındığında, 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi kapsamında kaldığı belirlendi. Ancak atılı suça ilişkin düzenleme 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamı içine alındığı için sanık lehine hükümler uygulanabileceği ifade edildi. Ayrıca, gün adli para cezasının paraya çevrilmesi sırasında TCK'nun 52. maddesi yerine 52/2. maddesinin yazılması suretiyle CMK'nun 232/6. maddesine aykırı davranıldığı vurgulandı. Anayasa Mahkemesi'nin kararı nedeniyle 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Kararın gerekçesi doğrultusunda, 4733 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasaya atıfta bulunularak, sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile ceza kararının belirlenmesi görevinin yerel mahkemeye ait olduğu vurgulandı. Kararda geçen kanun maddeleri ise şunlardır:
- 4733 sayılı Yasa'nın 8/4. maddesi
- 6455 sayılı Yasa
- 5607 sayılı Yasa'nın 3/18, 3/5, 3/10, 3/22 ve 5/2. maddeleri
- 6545 sayılı Yasa
- 7242 sayılı Yasa'nın 61. ve 62. maddeleri
- 5237 sayılı TCK'nun 7

7. Ceza Dairesi 2018/16663 E. , 2021/5436 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1-Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesinin yürürlükten kaldırılarak atılı suça ilişkin düzenlemenin 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamı içine alındığı ve halen yürürlükte bulunan 6545 sayılı Yasa ile değişik 3/18. maddesi ile de aynı düzenlemenin korunduğu cihetle,
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 4733 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesinin yollamasıyla aynı Yasanın 3/5, 3/10, 3/22 ve 5/2. maddeleri somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2- Gün adli para cezasının paraya çevrilmesi sırasında uygulama maddesinin TCK"nun 52/2. maddesi yerine TCK"nun 52. maddesinin yazılması suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
3- 24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26.04.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.