Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2013/9033 Esas 2013/15639 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 05.07.2012 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kısmen kabul, kısmen reddine dair verilen 14.02.2013 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı ... vekili ve davalı ... tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava, davalılar tarafından çıkarılan yangın nedeniyle davacının kullanımında bulunan taşınmazdaki buğday ve ağaçlarda meydana gelen zararın tazmini istemine ilişkindir.
Davalılar yangının kendi kusurlarından kaynaklanmadığı, kimin tarafından çıkarıldığının bilinmediğini davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, Lapseki Sulh Ceza Mahkemesi"nin 2011/282 E.- 2012/326 K. sayılı kararı ile, sanık ..."un taksirle yangına sebep olma suçunu işlemediğinden beraatine, diğer sanık ..."un ise taksirle yangına sebep olma suçunu işlediği sabit görülmekle cezalandırılmasına karar verildiği, kararın ... yönünden kesinleştiği ve olay tarihinden itibaren çok zaman geçmiş olması sebebiyle yeniden keşif yapılmasında fayda bulunmadığı davacı tarafından yaptırılan tespit dosyasındaki zarar miktarına göre; 4.820,20 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı ..."dan tahsiline, davalı ... yönünden davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davacı vekili ve davalı ... temyiz etmişlerdir.
Karı koca olan davalıların birlikte kuru otları yakmaları neticesinde yangına ve davacı zararına sebebiyet verdikleri iddia edilmiş olduğundan, davalı ... yönünden Lapseki Sulh Ceza Mahkemesi"nin 2011/282 E. - 2012/326 K. sayılı kararı ile, sanık ..."un taksirle yangına sebep olma suçunu işlemediğinden beraatine dair kararın temyiz aşamasında olduğu anlaşıldığından sonucunun beklenmesi ve birlikte değerlendirilerek bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmadığı gibi;
Kabule göre de; Dava konusu tazminat haksız fiilden kaynaklandığından, haksız fiil sebebiyle oluşan zararın tümüne, haksız fiilin ika edildiği tarihten itibaren yasal faiz uygulanması gerekirken dava tarihinden itibaren faize hükmedilmesi 22.03.1976 tarihli ve 1/1 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararında davanın açılmasından önce HUMK"nun 368-374 maddeleri uyarınca yapılan delillerin tespitine ilişkin giderlerin aynı kanunun 413-426 maddelerinde yer alan yargılama giderlerinden sayılacağının gözetilmemesi de doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde yatıranlara iadesine 13.12.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.