MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık hakkında 2008, 2009, 2010 ve 2011 takvim yıllarına ait defter ve belgeleri ibraz etmeme suçunu işlediğinin iddia ve kabul olunduğu olayda; sanık savunmalarında her ne kadar ... isimli arkadaşının sigortalı iş bulacağını söyleyerek kendisinden kimlik fotokopisi ile ikametgah bilgilerini içerir belgeler istediğini, bu kişiye güvendiği için belgeleri verdiğini, ancak herhangi bir yere imza atmadığını, ... Petrol Nakliyat İnşaat Turizm San ve Tic Ltd.Şti ile ilgisinin bulunmadığını ve İzmir"e hiç gitmediğini belirtmiş ise de, 08.11.2013 tarihli bilirkişi raporu ile şirkete ilişkin imza beyannamesi ve hisse devir sözleşmesindeki sanık adına atfen atılı bulunan imzalar ve "..." yazısının sanığın eli ürünü olduğu tespit edilmesi, dosyadaki belgelerden şirketin diğer ortağının ... olduğunun anlaşılması ve şirketin önceki ortaklarından ..."in 27.05.2013 tarihli ifadesinde 2009 yılında İzmire gittiğini ve hisse devrini yaptıklarını babası olan şirket ortağı ..."in hissesini sanığa ve kendisinin de hissesini ... isimli şahsa devrettiğini, hisse devri esnasında sanık ve ... isimli şahısların nüfus cüzdanlarını ve yanlarında getirdiklerini, ikametgah kağıtlarını gördüğünü belirtmesi ve Dosya arasında bulunan Ticaret Sicili Memurluğunun yazısına göre 17.12.2009 tarih ve 09 nolu kararı ile sanığın 10 yıl süreyle şirketi temsile yetkili olduğu dikkate alındığında sanığın doğrulanamayan savunmasının yetkilisi olduğu şirketin yasal defter ve belgelerini muhafaza ve ibraz etme yükümlüğünü ortadan kaldırmadığından, tüm dosya kapsamı ile 5271 sayılı CMK’nin 217. maddesi uyarınca duruşmadan edindiği kanaate göre delilleri değerlendirip mahkumiyet kararı veren mahkemenin takdir ve kabulünde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki eksik inceleme sebebiyle bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Defter ve belgeleri ibraz etmeme suçunda, suç tarihinin ibraz için verilen yasal sürenin bitimini izleyen tarih olduğu dikkate alındığında, gerekçeli karar başlığına "2012" olarak eksik yazılan suç tarihinin "22.10.2012" olarak mahallinde düzeltilmesi ve 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, temel cezayı teşdit gerekçesi ile cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş ve incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 07.02.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.