Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2020/2134 Esas 2020/5033 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki ortaklığın giderilmesi davasından dolayı mahal mahkemesinden verilen hüküm bir kısım davalılar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
7201 sayılı Tebligat Kanunu, 19.01.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6099 sayılı Kanunla değiştirildikten sonra, gerçek kişilere yapılacak tebligatla ilgili olarak iki aşamalı bir yol benimsenmiştir.
1)Bu kanun değişikliğine göre, muhatabın adres kayıt sistemindeki adresine, Kanunun 21/2. maddesi uyarınca doğrudan tebligat yapılması mümkün değildir. Muhataba çıkarılan ilk tebligat, öncelikle bilinen veya gösterilen en son adresine, mavi renkli zarf kullanılmaksızın ve adres kayıt sistemindeki adres olduğuna ilişkin şerh verilmeksizin Kanunun 10. maddesine göre normal bir şekilde çıkarılmalıdır. Muhatabın bu adreste bulunmaması durumunda, tebliğ memurunca Kanunun 20 ve 21. maddesinin birinci fıkrası ile Tebligat Yönetmeliğinin 29. maddesi uyarınca, muhatap lehine olan araştırmalar yapılarak tebligatın kendisine ulaşması ve bilgilendirme işlemlerinin yerine getirilmesi gerekir.
2)Muhatabın gösterilen adresten sürekli olarak ayrılması ve yeni adresinin de tebliğ memurunca tespit edilememesi durumunda, tebliğ evrakının tebligatı çıkaran mercie geri gönderilmesi gerekir. Ancak bu aşamadan sonra, Kanunun 10/2 ve Yönetmeliğin 16/2. maddeleri nazara alınarak, tebliğ evrakının açık mavi renkli zarfla, adresin muhatabın adres kayıt sistemindeki yerleşim yeri adresi olduğu belirtilerek, Kanunun 21/2. maddesine göre tebliği mümkün olabilecektir.
Tebligat Kanununun 10/2 ve 21/2. maddeleri farklı şekilde yorumlanarak, başka adresi bilinmediği gerekçesiyle muhatabın adres kayıt sistemindeki yerleşim yeri adresine doğrudan doğruya 21/2. maddesine göre tebligat çıkartılması ve bu hükme göre tebliğ edilmesi, yukarıda belirtilen hükümlere aykırı olduğundan ve muhatabın savunma hakkını kısıtlayacağından usulüne uygun değildir.
Somut olay incelendiğinde; Dairemizin 15.01.2020 tarihli 2016/12437 Esas, 2020/418 sayılı Kararında bir kısım davalılara gerekçeli karar tebligatlarının ilk seferde doğrudan Kanunun 21/2. maddesine göre tebliğinin usulüne uygun olmadığının anlaşılması nedeniyle bu davalıların adreslerine 7201 sayılı Tebligat Kanunu ve Tebligat Kanunun Uygulanmasına Dair Yönetmelik hükümlerine uygun şekilde gerekçeli kararın tebliğinin sağlanması için dosyanın mahalline iadesine karar verilmiştir. Mahalline iade kararı gereği davalılardan ..."a tebligat çıkartıldığı fakat ilgili tebliğ mazbatasının dosya içerisine alınmadığı görülmüştür. Mahkemece davalı ..."a çıkartılan tebliğ mazbatasının dosya içerisine alınarak tebligatın usulüne uygun yapılıp yapılmadığının araştırılması, usulüne uygun olmadığının tespit edilmesi halinde yeni bir yazışmaya sebebiyet verilmeksizin ve aksine davranışın hukuki sorumluluk gerektireceği dikkate alınmak suretiyle Dairemizin 15.01.2020 tarihli 2016/12437 Esas, 2020/418 sayılı Kararı uyarınca adı geçen davalıya usulüne uygun tebligat yapılması için dosyanın MAHALLİNE İADESİNE, 16.09.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.