Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/3274 Esas 2020/3963 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/3274
Karar No: 2020/3963

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/3274 Esas 2020/3963 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı erkeğin tam kusurlu olduğu gerekçesiyle boşanmaya karar verilen davada, mahkeme tarafından davacı kadına yetersiz bulunan maddi ve manevi tazminat ile yoksulluk nafakası takdir edildi. Ancak, Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi ve Türk Borçlar Kanunu'nun 50. ve 51. maddeleri hükümleri göz önünde bulundurularak daha uygun miktarlarda maddi ve manevi tazminat ile nafaka takdir edilmesi gerektiği belirtildi. Bu nedenle, mahkeme kararı bozuldu. Detaylı kanun maddeleri ise şöyle:
- Türk Medeni Kanunu m. 174/1: Maddi tazminatın takdirinde, durumun gerektirdiği miktar hakkaniyet çerçevesinde tayin olunur.
- Türk Medeni Kanunu m. 174/2: Manevi tazminatın takdirinde, hâkim durumun gerektirdiği miktarı hakkaniyet çerçevesinde takdir eder.
- Türk Medeni Kanunu m. 4: Kanunda açıkça yer almayan hallerde hâkim, hakkaniyet kurallarına göre hüküm ve karar verir.
- Türk Borçlar Kanunu m. 50: Borçlunun kusuruyla doğan zararın tazmini, kusurun ağırlığı ve durumun gerektirdiği ölçüde yapılır.
- Türk Borçlar Kanunu m. 51: Manevi tazminat, kişilik haklarına yapılan saldırılar nedeniyle ödenir ve miktarı hakkaniyet çerçevesinde takdir olunur.

2. Hukuk Dairesi 2020/3274 E. , 2020/3963 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından yoksulluk nafakası ve maddi tazminat miktarları yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davalı erkeğin tespit edilen ekonomik ve sosyal durumu, boşanmaya yol açan olaylarda davalı erkeğin tam kusurlu olması, evliliğin süresi, kadının yaşı, boşanma sonrasında davacı kadının yeni bir düzen kurmak zorunda kalması, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat az olup, bozma ilamının amacına uygun bulunmamıştır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50. ve 51. maddeleri hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
2-Tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine, günün ekonomik koşullarına göre davacı kadın yararına takdir edilen yoksulluk nafakası az olup, bozma ilamının amacına uygun bulunmamıştır. Mahkemece, Türk Medeni Kanunu’nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi de dikkate alınarak daha uygun miktarda nafakaya hükmedilmesi gerekir. Bu yön gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 1. ve 2. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 21.09.2020 (Pzt.)