Taksirle Öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/23693 Esas 2014/17493 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/23693
Karar No: 2014/17493
Karar Tarihi: 10.09.2014

Taksirle Öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/23693 Esas 2014/17493 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından Taksirle Öldürme suçundan verilen mahkumiyet kararı, dosyanın incelenmesi sonucu TCK'nın 85/1, 62/1, 51/2-3-6-7-8 maddeleri gereği verilmiştir. Ancak gerekçeli karar başlığında suçun işlendiği yer ve zaman diliminin belirtilmediği için CMK'nın 232/2-c maddesi uyarınca suçun işlendiği yer ve zamanın gösterilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Sanık müdafi tarafından yapılan temyiz itirazları reddedilmiş, ancak TCK'nın 51/2. maddesi ile ilgili davranışın CMK'nın 232/6. maddesine aykırı olduğu belirtilerek hüküm bozulmuştur. Yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında yer alan \"51/2\" ibaresi \"51/1\" olarak değiştirilerek sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hüküm düzeltilerek onanmıştır. Kanun maddeleri: TCK'nın 85/1, 62/1, 51/2-3-6-7-8, CMK'nın 232/2-c ve 232/6, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321 ve 322. maddeleri.

12. Ceza Dairesi 2013/23693 E. , 2014/17493 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle Öldürme
Hüküm :TCK"nın 85/1, 62/1, 51/2-3-6-7-8. maddeleri gereğince mahkûmiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında CMK’nın 232/2-c maddesi uyarınca suçun işlendiği yer ve zaman diliminin gösterilmemesi, mahallinde tamamlanabilir yazım eksikliği olarak kabul edilmiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, kusura ve eksik incelemeye ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK"nın 51/2. maddesindeki düzenlemenin, şartlı ertelemeye ilişkin olduğu, sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının ertelenmesi mağdurun veya kamunun uğradığı zararı aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tazmin suretiyle tamamen giderme koşuluna bağlanmadığı halde, uygulama maddesinin TCK"nın 51/1. maddesi yerine, 51/2. maddesi olarak gösterilmesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının 4. paragrafında yer alan “51/2” ibaresinin, “51/1.” olarak değiştirilmesi suretiyle eleştirilen husus dışında sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.