Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/5388 Esas 2019/8100 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5388
Karar No: 2019/8100
Karar Tarihi: 11.04.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/5388 Esas 2019/8100 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen mahkumiyet hükmünün temyiz edilmesi sonucunda, dosya incelendikten sonra hüküm BOZULMUŞTUR. Bu kararın sebepleri; 1) sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması yönünden ihbara konu olan suçun uzlaşma kapsamına alındığı ancak uygulanıp uygulanmadığının araştırılması gerektiği, 2) taraflar arasında çıkan kavgada hangi tarafın haksız hareketi ile sebebiyet verdiğinin belirlenememesi sebebiyle sanık hakkında haksız tahrik hükmünün asgari oranda uygulanıp uygulanmayacağının tartışmalı olduğu, 3) TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği şeklindedir. Kanun maddeleri ise şunlardır: 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi, 5271 sayılı CMK'nin 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkra, 5237 sayılı TCK'nin 151/1. maddesi, TCK'nin 2. ve 7. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nin 29. maddesi, Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve E.2014/140-K.2015/85 sayılı kararı, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2019/5388 E. , 2019/8100 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması yönünden ihbara konu olan 5237 sayılı TCK’nin 151/1. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmış olmakla, TCK"nin 2. ve 7. maddeleri de gözetilerek, sanığın adli sicil kaydında bulunan ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması yönünden ihbara konu olan hükümde, uzlaştırma işlemi uygulanıp uygulanmadığı araştırılarak sonucuna göre hüküm tesisinde zorunluluk bulunması,
2) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22/10/2002 tarihli ve E.2002/4 - 238 - K.2002/367 sayılı kararı uyarınca, taraflar arasında çıkan kavgada, her iki tarafın da yaralanmış olması ve dosya kapsamındaki delillerden kavgaya hangi tarafın haksız hareketi ile sebebiyet verdiğinin kesin olarak belirlenememesi karşısında, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi uyarınca haksız tahrik hükmünün asgari (1/4) oranda uygulanması gerekip gerekmediğinin tartışmasız bırakılması,
3) Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve E.2014/140 - K.2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11/04/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.