Cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/9089 Esas 2020/4333 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/9089
Karar No: 2020/4333
Karar Tarihi: 26.10.2020

Cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/9089 Esas 2020/4333 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen karara göre, sanık minibüste yanında oturan mağdurenin bacağına dokunarak cinsel saldırı suçunu işlemiş ve çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkum olmuştur. Ancak, Anayasa Mahkemesinin 53. maddesi ile ilgili iptal kararının infaz aşamasında göz önünde bulundurulması gerektiği belirtilmiştir. Sanığın sarkıntılık düzeyinde kaldığı ve cezasının alt sınırdan belirlendiği hüküm altında, mahkeme sanığın temyiz talebini reddetmiş ve karar onanmıştır. Kanun maddeleri olarak, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi ve Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı belirtilmiştir.

14. Ceza Dairesi 2016/9089 E. , 2020/4333 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel saldırı
HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü.
Hükümden sonra 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Tüm dosya kapsamına göre olay günü sanığın, minibüste yanında oturan mağdurenin bacağına eliyle dokunması şeklindeki fiziksel temas içeren eyleminin kısa süreli, ani ve kesintili gerçekleşmesinden dolayı sarkıntılık düzeyinde kaldığı ve mahkemece sanık hakkında temel cezanın alt sınırdan belirlenmesi nedeniyle sonuç ceza miktarının değişmediği nazara alınıp, muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 26.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.