MAHKEMESİ :Sivas 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ :28/11/2013
NUMARASI :2013/150-2013/470

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili, davalının işleteni olduğu askeri aracın, müvekkili A.C."nin kullandığı araca çarparak ağır şekilde yaralanmasına neden olduğunu, diğer müvekkillerinin A. Ç.nin eşi ve çocukları olduğunu, olaydan dolayı büyük üzüntü yaşadıklarını belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile A.C. için 1.000,00 TL maddi, 1.000,00 TL bakıcı gideri, 40.000,00 TL manevi tazminat, A. C.nin eşi davacı T.. C.. için 40.000,00 TL manevi tazminat, A. C."nin çocukları Tuncay, Kiraz, Mesut, Savaş, Hatice ve H.. C.. için 20.000,00"er TL"den toplam 120.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihi olan 12/10/2006 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınmasına karar verilmesini talep etmiş, ıslah dilekçesi maddi tazminat taleplerini 205.619,06 TL artırdıklarını bildirmiştir.
Birleştirilen davada davacı vekili, aynı kazada müvekkillerinin de yaralandığını belirterek 4.000,00"er TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, talep edilen tazminatın fahiş olduğunu ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.
Yapılan yargılama sonucu davanın kısmen kabulüne dair verilen hüküm, davacılar vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle Yargıtay 4. Hukuk Dairesi"nin 13/06/2012 gün 2011/7503 Esas 2012/10387 Karar sayılı ilamı ile bozulmuştur.
Mahkemece, uyulmasına karar verilen bozma ilamı, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kısmen kabulü ile davacı A. C. için 144.379,75 TL maluliyet tazminatı, 60.469,82 TL bakıcı gideri ve 12.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihi olan 12/10/2006 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine, davacılar T.. C.. için 2.500,00 TL, davacı T.. C.. için 2.000,00 TL, davacı K.. C.. için 2.000,00 TL, davacı M.. C.. için 2.000,00 TL, davacı S.. C.. için 2.000,00 TL ve davacı H.. C.. için 2.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihi olan 12/10/2006 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınıp davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine, birleştirilen dava ile ilgili verilen hüküm kesinleştiğinden bu dava ile ilgili hüküm kurulmasına yer olmadığına karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve manevi tazminatın takdirinde 818 sayılı Borçlar Kanunu"nun 47.maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nesafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan cismani zarar nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozma öncesi verilen hükümde, davalıya sigortalı araç sürücüsünün %100 kusurlu olduğu kabul edilerek 144.379,75 TL sürekli işgöremezlik tazminatı ile 63.239,31 TL bakıcı giderinin davalıdan tahsiline karar verilmiştir. Hükmün davalı tarafça temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 4. Hukuk Dairesi"nce, davacının kazanın oluşumunda %20 kusurlu olduğunun anlaşıldığı, belirtilen kusur oranına göre tazminat hesabının yapılması gerektiği gerekçesiyle bozma kararı verilmiştir. Mahkemece, yeniden aktüerya hesabı yaptırılmış ancak rapor tarihindeki verilerin esas alınması nedeniyle %20 kusur indirimi yapılmışsa da sürekli işgöremezlik tazminatı 169.199,00 TL, bakıcı gideri ise 60.469,00 TL olarak hesaplanmıştır. Oysa, mahkemece yapılması gereken iş, davacılar vekilinin önceki hükmü temyiz etmemiş olması nedeniyle hükmedilen bedeller yönünden davalı lehine usuli kazanılmış hak oluştuğu gözetilerek önceki kararda hükmedilen sürekli işgöremezlik tazminatı ve bakıcı gideri bedelleri üzerinden %20 kusur indirimi yapılarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken bozma sonrası alınan ve rapor tarihindeki veriler esas alınarak tanzim edilen aktüerya hesabı benimsenerek yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, 492 sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi uyarınca davalı İ.. B..ndan harç alınmamasına 28.4.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.