Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/23844 Esas 2014/17463 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/23844
Karar No: 2014/17463
Karar Tarihi: 10.09.2014

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/23844 Esas 2014/17463 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, taksirle öldürme suçu işlediği gerekçesiyle sanığın mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak mahkeme, mahkumiyet hükmünün açıklanmasını geri bırakmıştır. Sanığın denetim süresi içerisinde kasten yeni bir suç işlemesi nedeniyle duruşma açılarak açıklanmasına karar verilmiştir. Ancak bu karar, kanunlara uygun değildir. CMK'nın 231. maddesi uyarınca, sanık hakkında kısmi infaz veya koşulların varlığı halinde yeni bir mahkumiyet hükmü kurulabileceği, ancak suç işlememesi halinde önceki hükmün açıklanması ile yetinilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu sebeple, sanık hakkında açıklanan hükümdeki hapis cezasının aynı Kanun'un 50. maddesi gereğince paraya çevrilmesi yanlıştır. Mahkeme, yapılan yargılamaya ve toplanan delillere dayanarak, kusura ve cezanın ertelenmesine ilişkin temyiz itirazlarını reddetmiştir. Bu sebeple, hüküm isteme uygun olarak onanmıştır. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: TCK'nın 85/1, 62, 50/1-a, 52/2-4, CMK'nın 231. maddesi.

12. Ceza Dairesi 2013/23844 E. , 2014/17463 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanık hakkındaki mahkumiyet hükmünün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın, sanığın denetim süresi içerisinde kasten yeni bir suç işlemesi nedeniyle duruşma açılarak açıklanmasına ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
CMK"nın 231. maddesinin 11. fıkrası uyarınca ancak, kendisine yüklenen yükümlülükleri yerine getiremeyen sanık hakkında durumunun değerlendirilerek, kısmi infaz veya koşulların varlığı halinde TCK"nın 50 ve 51. maddelerinin uygulanması suretiyle yeni bir mahkumiyet hükmü kurulabileceği gözetilmeksizin, yeniden suç işleyen sanık hakkında, önceki hükmün açıklanması ile yetinilmesi gerekirken açıklanan hükümdeki hapis cezasının aynı Kanun"un 50. maddesi gereğince paraya çevrilmesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, kusura, cezanın ertelenmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 10.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.