Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/11347 Esas 2019/8095 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/11347
Karar No: 2019/8095
Karar Tarihi: 11.04.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/11347 Esas 2019/8095 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve Ceza Dairesi tarafından incelenen bir dava hakkında karar verilmiştir. Hüküm mahkumiyet şeklindedir. Temyiz itirazları reddedilmiştir ancak bazı sebeplerden dolayı hükmün bozulması gerektiği kabul edilmiştir. Sanık hakkında yapılan haksız tahrik hükümleri ve tekerrür hükümlerinin asgari oranda uygulanması gerektiği tartışmaya açık bırakılmıştır. Ayrıca, kanunun bazı maddeleri Anayasa Mahkemesi'nin kararı ile iptal edildiği için sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Hüküm bu sebeplerden dolayı bozulmuştur. Kararda belirtilen kanun maddeleri: Anayasa'nın 141/3, 5271 sayılı CMK'nin 34 ve 230. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nin 29. ve 53. maddeleri, 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesidir.

3. Ceza Dairesi 2018/11347 E. , 2019/8095 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Anayasa"nın 141/3, 5271 sayılı CMK"nin 34 ve 230. maddeleri uyarınca, mahkeme kararlarının sanıkları, mağdurları, Cumhuriyet savcısını ve herkesi inandıracak ve temyiz denetimine olanak verecek biçimde olması, Yargıtayın gerekçedeki disiplin işlemini yerine getirmesi için, kararın dayandığı tüm verilerin, bu veriler konusunda mahkemenin ulaştığı sonuçların, iddia, savunma ve tanık anlatımlarına ilişkin değerlendirmelerin açık olarak gerekçeye yansıtılması, suçun öğeleri ve kanıtlandığı kabul edilen olayların açıkça gösterilmesi gerekirken, bu ilkelere uyulmadan gerekçesiz hüküm kurulması,
2) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22/10/2002 tarihli ve E.2002/4-238 -K.2002/367 sayılı kararı uyarınca, taraflar arasında çıkan kavgada, her iki tarafın da yaralanmış olması ve dosya kapsamındaki delillerden kavgaya hangi tarafın haksız hareketi ile sebebiyet verdiğinin kesin olarak belirlenememesi karşısında, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi uyarınca haksız tahrik hükmünün asgari (1/4) oranda uygulanması gerekip gerekmediğinin tartışmasız bırakılması,
3) Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas alınan Selendi Asliye Ceza Mahkemesinin 17/01/2008 tarihli ve E.2007/34-K.2008/2 sayılı ilamında verilen kesin nitelikteki adli para cezasının tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeksizin sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanması,
4) Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve E.2014/140-K.2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11/04/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.