Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/4272 Esas 2014/17431 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/4272
Karar No: 2014/17431
Karar Tarihi: 09.09.2014

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/4272 Esas 2014/17431 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat talebinde bulunan davacının kısmen haklı olduğunu ve 10.142,42 TL maddi tazminat ve 15.000 TL manevi tazminat talebi kabul edilerek davalıdan tahsil edilmesi gerektiğine karar verdi. Ancak, ceza davasında ödenmeyen vekalet ücreti maddi tazminat kapsamına dahil edilemeyeceğine ve davacının talep ettiği vekalet ücreti fazla tayin edildiğine karar verildi. Bu nedenle kararın bozulmasına karar veren mahkeme, maddi tazminat miktarını 7.940,42 TL'ye düşürdü. Kararda, ceza davasının yetkili ve görevli mahkemede açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu, CMK'nın 142/1. maddesinin uygulandığı, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı'ndaki hükümlerin göz önünde bulundurulması gerektiği belirtildi. Kanunlar açısında ise, kararın bu nedenle 5320 sayılı Kanun ve 1412 sayılı CMUK'un 321. ve 322. maddeleri uyarınca bozulup düzeltilerek onaylandığı ifade edildi.

12. Ceza Dairesi 2014/4272 E. , 2014/17431 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : 10.142,42 TL maddi ve 15.000 TL manevi tazminatın gözaltı tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesi

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat davasının dayanağını oluşturan Sinop Ağır Ceza Mahkemesinin 2010/48 Esas, 2010/101 Karar sayılı ceza dava dosyasının incelenmesinden; sanığın (davacının) kasten öldürme suçundan beraatine hükmedildiği, hükmün Yargıtay 1. Ceza Dairesi tarafından onanarak 08.03.2012 tarihinde kesinleştiği, davanın işlem tarihi itibariyle yürürlükte bulunan CMK"nın 142/1. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı, dava için kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin, yerinde görülmeyen tüm; davalı vekilinin ise, diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
29.05.1957 tarih ve 4-16 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı"nda belirtildiği üzere, ait olduğu davada hüküm altına alınması gereken vekalet ücreti, yargılama giderleri kapsamında olup bu hak asıl davadan bağımsız olarak dava konusu yapılamayacağından ceza davasında ödenmeyen vekalet ücretinin, maddi tazminat kapsamına dahil edilemeyeceği gözetilmeden, davacı lehine beraat kararının verildiği tarihte geçerli Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince, hükmedilmesi gereken vekalet ücretinin maddi tazminat hesabına dahil edilmesi suretiyle fazla tayini,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükümdeki maddi tazminat miktarının "7.940,42 TL"ye" düşürülmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.09.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.