12. Ceza Dairesi Esas No: 2014/4262 Karar No: 2014/17430 Karar Tarihi: 09.09.2014
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/4262 Esas 2014/17430 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir tazminat davasında davacının kısmen haklı olduğunu ve davalının maddi ve manevi tazminat ödemesi gerektiğine karar vermiştir. Ancak, davacının tutuklu kaldığı süre boyunca ceza davasında ödenmeyen vekalet ücreti davacının tazminat miktarına dahil edilemez. Bu nedenle, tazminat miktarı düşürülmüştür. Yargılanan davacının kasten yaralama suçundan beraatine hükmedilmiş ve karar kesinleşmiştir. CMK'nın 142/1 maddesi uyarınca dava açılmıştır. Kanun maddesi olarak ise, 1412 sayılı CMUK'un 321. ve 322. maddeleri ve 29.05.1957 tarih ve 4-16 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı'nın belirtilen maddeleri yer almaktadır.
12. Ceza Dairesi 2014/4262 E. , 2014/17430 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat Hüküm : 3.086,23 TL maddi ve 5.000 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesi
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü: Tazminat davasının dayanağını oluşturan Ankara 24. Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/1894-2012/1929 Esas, Karar sayılı ceza dava dosyasının incelenmesinden; sanığın (davacının) kasten yaralama suçundan beraatine hükmedildiği, hükmün temyiz edilmeksizin 02.01.2013 tarihinde kesinleştiği, davanın işlem tarihi itibariyle yürürlükte bulunan CMK"nın 142/1. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı, dava için kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla; Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak; Davacının 20.09.2012-07.12.2012 tarihleri arasında tutuklu kaldığının anlaşılması karşısında, maddi tazminatın 2013 yılı net asgari ücret miktarları esas alınmak suretiyle ve 29.05.1957 tarih ve 4-16 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı"nda belirtildiği üzere, ait olduğu davada hüküm altına alınması gereken vekalet ücreti, yargılama giderleri kapsamında olup bu hak asıl davadan bağımsız olarak dava konusu yapılamayacağından ceza davasında ödenmeyen vekalet ücretinin, maddi tazminat kapsamına dahil edilemeyeceği gözetilmeden, davacı lehine beraat kararının verildiği tarihte geçerli Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince, hükmedilmesi gereken vekalet ücretinin maddi tazminat hesabına dahil edilmesi suretiyle fazla tayini, Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükümdeki maddi tazminat miktarının "1.923,45 TL"ye" düşürülmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.09.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.