Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2014/4951 Esas 2014/6457 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Ankara 3. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 03/12/2013
NUMARASI : 2013/194-2013/677

Taraflar arasındaki rücuen tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili müvekkiline kasko sigortalı aracın davalılardan Ş. D.’ın maliki, S.. D..’ın sevk ve idaresindeki aracın çarpması sonucu hasarlandığını belirtip fazlaya dair hakları saklı kalmak üzere sigortalıya ödenen tazminattan davalının trafik sigortasından 15.000,00 TL alındıktan sonra kalan 23.950,00 TL’nin 02.12.2009 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalılar vekili kusur ve hasara itiraz ederek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece toplanan delillere ve tüm dosya kapsamına göre davanın kısmen kabulü ile 23.000,00 TL tazminatın 02.12.2009 tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1.Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davalılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2.Dava kasko sigorta sözleşmesinden kaynaklanan rücuen tazminat istemine ilişkindir.
Dava konusu trafik kazası ile ilgili olarak ceza mahkemesinde Ali Tıp Kurumundan alınan bilirkişi raporunda davalı araç sürücüsü S.. D..’ın asli kusurlu, kasko sigortalı araç sürücüsü A. Ç.’in tali kusurlu olduğu, dava dosyasında makine mühendisi tarafından düzenlenen bilirkişi raporunda da davalı sürücünün % 80, davacıya kasko sigortalı araç sürücüsünün ise % 20 kusurlu olduğu tespit edilmiştir. Ceza davasında Adli Tıp Kurumunca düzenlenen rapor esas alınarak davacıya kasko sigortalı aracın sürücüsü A. Ç.’in tali kusurlu olduğu kanaatiyle cezalandırılmasına karar verilmiş, hükmün temyizi üzerine Yargıtay 12. Ceza Dairesinin 01.10.2013 gün ve 2012/805 esas, 2012/22196 karar sayılı ilamı ile (kasko sigortalı araç sürüsü) sanık A.Ç.’in dava konusu kazada kusurunun bulunmadığı gerekçesiyle kararın bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkeme tarafından ceza davasında verilen bozma kararı üzerine bozma kararına dayalı olarak, davalı sürücünün tam kusurlu olduğu kabul edilerek davalılar aleyhine tazminata hükmolunmuştur. Ancak davacıya kasko sigortalı araç sürücüsünün tamamen kusursuz olduğuna ilişkin olarak verilen bozma kararı sonrası ceza yargılaması sonuçlanmamıştır.
Bu durumda mahkemece, 818 sayılı BK’nın 53. maddesi (6098 sayılı Kanunun 74.md) uyarınca, davacıya kasko sigorta araç sürücüsünün kusursuz olduğuna ilişkin tespiti yönünden verilecek ceza mahkemesi kararı hukuk hâkimini bağlayacağından, ceza davasının sonucu beklenerek bir karar verilmesi gerekirken, yazılı biçimde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalılara geri verilmesine 28.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.